41:270
magis
adversum,
et
sic
non
eam
modo
refugimus,
sed
tumultuamur
contra
Deum.
Hinc
igitur
fit,
ut
qui
premuntur
manu
Dei
semper
ferociant,
nisi
ostendat
se
esse
eorum
iudicem.
Ergo
hanc
rationem
nunc
sequitur
angelus,
quod
scilicet
Deus
non
exponat
ecclesiam
suam
impiorum
libidini
temere,
sed
quia
poenas
exigere
velit
de
peccatis
suorum.
Nam
iudicium
semper
incipere
debet
a
domo
Dei,
quemadmodum
habetur
apud
alium
prophetam
(Isa.
10,
12;
Ierem.
25,
29;
1.
Pet.
4,
17).
In
summa,
hic
primo
loco
angelus
hortatur
pios
ad
resipiscentiam,
et
ostendit
merito
eos
percuti
Dei
manu,
quoniam
ita
meriti
sint.
Mitigat
tamen
quod
fuisset
alioqui
nimis
asperum,
quum
addit,
ad
finem,
vel
complementum.
Calah
significat
nunc
consumptionem,
nunc
finem,
sed
hoc
loco
pro
fine,
aut
complemento
accipitur.
Et
mox
etiam
sequitur
explicatio,
quoniam
determinatio
facta
est,
inquit,
vel
decisio,
hoc
est,
Deus
non
persequetur
ad
extremum
usque,
vel
absque
modo
filios
suos,
sed
imponet
finem
poenis,
postquam
ipsos
humiliaverit.
Quemadmodum
etiam
habetur
Isaiae
quadragesimo,
Completum
esse
tempus
militiae,
quum
Deus
misertus
ecclesiae
suae
eam
a
tyrannide
hostium
liberat.
Et
dicit
etiam
illic
Isaias
in
persona
Dei,
ecclesiam
recepisse
duplicia,
quasi
diceret,
satis
poenarum
se
exegisse,
quia
quodammodo
sibi
displicet,
ac
si
fuerit
nimis
severus
erga
ecclesiam,
quia
scimus
quam
indulgenter
cum
filiis
suis
agat.
Sic
etiam
hoc
loco
dicit,
ad
finem
usque
irae,
hoc
est,
erunt
temporales
poenae,
et
Deus
praescripsit
illis
certum
terminum,
qui
adfert
finem
omnibus
molestiis
et
malis.
Sequitur,
37.
Et
ad
deos
patrum
suorum
non
attendet,
et
ad
desiderium
(vel
amorem)
mulierum,
et
ad
ullum
deum
non
attendet,
quia
super
omne
(super
omnia)
sese
magnificabit.
Qui
exponunt
vaticinium
hoc
de
Antiocho,
non
mirum
est
si
anxie
laborent
in
his
verbis,
neque
tamen
se
expediant,
quia
nusquam
legitur
de
Antiocho
quod
angelus
praedicit,
nempe
quod
neglexerit
et
deos
omnes,
et
deum
patrum
suorum.
Deinde
quod
ad
mulierum
amorem
spectat,
hoc
non
competit
in
eius
personam.
Sed
aliis
rationibus
evincere
facile
est,
quemadmodum
dixi,
hic
nullam
fieri
Antiochi
mentionem.
Qui
autem
ad
papam,
vel
Mahometum
trahunt
hanc
prophetiam,
quod
ad
mulierum
amorem,
videntur
aliquid
adferre.
Nam
quia
Mahomet
permisit
brutam
licentiam
viris,
ut
sibi
coacervarent
uxores,
in
hoc
corrupit
fidem
coniugii,
et
aTopyfyv
illam,
quae
devincit
uxori
maritum.
Nisi
enim
contentus
sit
vir
quisque
sua
uxore,
iam
nullus
est
amor,
quia
nulla
potest
esse
fides
coniugalis
ubi
inter
pellices
aemulatio
est.
|