[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


47:27  27  IN  EVANGELIUM  IOANNIS  28  conciliari  Deo,  si  recta  ad  eius  mortem  nos  conferimus:  et  statuimus  illum  cruci  affixum  unicam  esse  victimam  expiatricem,  qua  sublatus  est  omnis  noster  reatus.  30.  Hic  est  de  quo  dixi.  Summatim  comprehendit  omnia,  quum  Christum  affirmat  esse  quem  sibi  praeferendum  docuit.  Hinc  enim  sequitur  Ioannem  nihil  quam  praeconem  esse  in  illius  grartiam  missum  :  unde  rursus  constat.  Christum  esse  Messiam.  Porro  hic  tria  enumerat.  Nam  quum  dicit  virum  post  se  venire,  significat  se  tempore  fuisse  priorem,  ut  viam  Christo  pararet,  iuxta  Malachiae  testimonium:  Ecce  mitto  angelum  meum  coram  facie  mea  (Malach.  3,  1).  Quum-  dicit  sibi  praepositum,  hoc  ad  gloriam  refertur,  qua  Deus  filium  suum  ornavit  quum  prodiit  in  mundum  ad  exsequendum  redemptoris  munus.  Ratio  tandem  subiicitur,  quia  Christus  dignitate  Ioannem  longe  superet.  Non  fuit  ergo  adventitius  honor  quem  illi  detulit  pater,  sed  aeternae  eius  maiestati  debitus.  Caeterum  de  hac  loquutione  supra  nonnihil  attigi,  praepositum  scilicet  esse,  quia  primus  erat.  31.  Et  ego  non  noveram.  Ne  suspectum  sit  testimonium,  quasi  amicitiae  vel  gratiae  datum,  dubitationem  praevenit,  aliam  se  Christi  notitiam  habere  negans,  quam  quae  divinitus  obtigit.  Summa  ergo  est,  Ioannem  neque  ex  suo  sensu,  neque  in  hominis  gratiam,  sed  instinctu  spiritus,  et  Dei  mandato  loqui.  Veni,  inquit,  aqua  baptizans:  hoc  est,  vocatus  sum,  et  ordinatus  ad  hoc  munus,  ut  eum  patefacerem  Israeli.  Quod  postea  clarius  exponit,  et  confirmat  evangelista,  dum  ipsum  testificantem  inducit  quod  divino  oraculo  Christum  cognitum  habeat.  Pro  eo  quod  hic  habetur,  Veni  ad  baptizandum,  illic  diserte  exprimit  se  missum  esse.  Sola  enim  est  Dei  vocatio  quae  legitimos  ecclesiae  ministros  facit,  quia  quicunque  se  ultro  ingerit,  quacunque  polleat  vel  doctrina,  vel  facundia,  nihil  tamen  autoritatis  meretur,  quia  Deum  autorem  non  habet.  Quum  autem  Ioannem  ut  legitime  baptizaret,  oportuerit  a  Deo  mitti,  hinc  collige,  non  esse  in  ullius  hominis  arbitrio  sacramenta  instituere,  sed  hoc  ius  unius  esse  Dei  proprium,  sicut  alibi  Christus,  ut  Ioannis  baptismum  probet,  quaerit  sitne  e  coelo,  an  ab  hominibus  (Matth.  21,  25).  32.  Vidi  Spiritum  descendentem  instar  columbae.  Impropria  est  vel  figurata  loquutio.  Quibus  enim  oculis  spiritum  videre  poterat?  Sed  quia  columba  certum  et  minime  fallax  praesentiae  spiritus  symbolum  erat,  spiritus  metonymice  vocatur,  non  quod  vere  sit,  sed  quod  ostendat  quantum  fert  hominis  captus.  Atque  haec  translatio  trita  est  in  sacramentis.  Cur  enim  Christus  panem  appellat  corpus  suum,  nisi  quia  rei  nomen  apte  ad  signum  transfertur:  praesertim  ubi  signum  verum  et  efficax,  simul  pignus  est,  quo  certiores  reddamur,  rem  ip-   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci