43:27
27
IN
AMOS
28
vestes
ipsas
etiam:
deinde
accumbant
prope
altaria.
Hoc
ad
omnes
divites
extenditur.
Iam
sequitur
alterum
membrum,
quod
proprie
ad
iudices
ipsos
et
gubernatores
restringi
debet,
quod
scilicet
biberent
vinum
damnatorum
in
domo
Dei
sui,
vel
in
templo.
Quanquam
posset
etiam
hoc
intelligi
de
ipsis
divitibus,
qui
solent
luxuriari
ex
praeda
male
parta.
Nam
litigant
sine
ratione.
Si
obtineant
in
iudicio,
putant
sibi
licere
maiores
instituere
lautitias.
Ergo
hoc
prophetae
dictum
posset
etiam
ad
quoslibet
divites
extendi.
Sed
videtur
proprie
hic
damnare
saevitiam
et
rapacitatem
in
ipsis
iudicibus.
Nunc
videmus
quorsum
spectet
prophetae
consilium:
dicit
eos
accumbere
super
vestes
oppignoratas,
deinde
bibere
vinum
ex
mulcta,
quae
inflicta
erat
damnatis.
Sed
circumstantia
quae
additur
notanda
est,
quod
scilicet
accubuerint
prope
altaria,
et
biberint
in
ipso
templo.
Propheta
enim
hic
subsannat
crassam
superstitionem
in
Israelitis
quod
putabant
se
defunctos
esse
erga
Deum,
modo
accederent
in
templum,
et
victimas
suas
ad
altare
offerrent.
Sic
enim
solent
hypocritae
placare
Deum,
quemadmodum
si
quis
ludat
crepundiis
cum
puero.
Fuit
hoc
vitium
nimis
commune
omnibus
saeculis,
et
hic
coarguitur
a
propheta
in
Israelitis,
quod
scilicet
auderent
fronte
aperta
prodire
in
templum,
et
illuc
etiam
afferre
vestes
oppignoratas,
epulari
ex
praeda.
Nam
hypocritae
semper
ex
templo
Dei
faciunt
cavernam
latronum.
Putant
enim
sibi
omnia
permitti,
modo
simulaverint
externo
cultu
se
esse
Deo
addictos.
Quoniam
ergo
captatur
impunitas
et
licentia
peccandi
ex
caeremoniis,
ideo
propheta
hic
acerbe
invehitur
in
Israelitas,
quod
audeant
testem
et
conscium
facere
Deum
suae
crudelitatis,
dum
afferunt
vestes
oppignoratas,
dum
miscent
suas
praedas
cum
sacrificiis,
ac
si
qua
esset
Deo
societas
cum
praedonibus.
Videmus
ergo
non
simpliciter
hic
damnari
rapacitatem
et
avaritiam
a
propheta,
sed
perstringi
simul
crassam
illam
superstitionem,
quod
scilicet
Israelitae
putabant
sibi
impune
cessurum,
quum
raperent
undecunque,
et
spoliarent
pauperes,
modo
partem
aliquam
praedae
erogarent
Deo,
ac
si
non
abominabile
esset
sacrificium
ex
rapinis.
Sed
quaeritur
hic
cur
propheta
Israelitas
damnet,
quibus
nullum
erat
sacrum
templum.
Scimus
enim
(et
alibi
etiam
dictum
fuit)
templa,
in
quibus
putabant
se
Deum
colere,
fuisse
foeda
lupanaria,
et
plena
foetoris.
Quomodo
igitur
nunc
propheta
tam
aspere
in
eos
invehitur,
quod
permisceant
suas
praedas
cum
illis
impuris
sacrificiis?
Responsio
facilis
est.
Respicit
enim
ad
eorum
affectum,
et
deridet
crassitiem
illam,
quod
tam
pueriliter
ludant
cum
Deo,
quem
sibi
finxerant,
quemadmodum
si
hodie
dicamus
papistis
eos
sacris
miscere
profana,
quum
suas
missas
ita
prostituunt,
deinde
quum
in
suis
caeremoniis
ita
ludunt
cum
Deo.
Certum
est
quidquid
|