[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


52:268  Iesaias  (49,  23)  denuntiat,  fore  ecclesiae  nutritios.  Quare  non  est  quod  sibi  blandiantur,  si  ad  cultum  Dei  asserendum  adiutores  se  praebere  neglexerint.  3.  Hoc  enim  bonum  est.  Postquam  utile  esse  docuit  quod  praecipiebat,  iam  validius  argumentum  proponit,  Deo  ita  placere.  Nam  ubi  constat  de  eius  voluntate,  instar  omnium  rationum  esse  nobis  debet.  Bonum  accipit  pro  recto  et  legitimo.  Quia  autem  Dei  voluntas  regula  est,  ad  quam  exigenda  sunt  officia  nostra  omnia:  rectum  inde  esse  probat,  quia  Deo  acceptum  est.  Locus  notatu  apprime  dignus:  unde  et  generalis  doctrina  elicitur,  veram  demum  regulam  bene  riteque  agendi  esse,  respicere  ad  Dei  placitum,  nec  aliud  suscipere  nisi  quod  probat:  et  lex  etiam  pie  orandi  statuitur,  ut  praeeuntem  sequamur  Deum,  utque  omnes  nostrae  preces  ad  eius  nutum  et  praescriptum  sint  compositae:  quae  ratio  si  valuisset,  non  tot  hodie  corruptelis  scaterent  preces  in  papatu.  Unde  enim  quaeso  probabunt,  Deo  se  autore  ad  mortuos  patronos  confugere?  deinde  pro  mortuis  inter*  cedere?  Denique  quid  in  tota  sua  precandi  forma  Deo  placere  ostendent?  Sequitur  deinde  huius  etiam  secundi  membri  confirmatio  :  quia  velit  Deus  omnes  homines  salvos  facere.  Quid  autem  magis  aequum  quam  ut  huic  Dei  decreto  vota  nostra  subserviant?  Postremo  autem  Deo  cordi  esse  omnium  salutem  demonstrat,  quia  omnes  ad  veritatis  suae  agnitionem  vocet.  Argumentum  est  a  posteriore.  Nam  si  Dei  potentia  est  evangelium  in  salutem  omni  credenti:  certum  est  invitari  omnes  ad  spem  vitae  aeternae  quibus  evangelium  offertur.  Denique  sicut  vocatio  documentum  est  arcanae  electionis,  ita  quos  facit  Deus  evangelii  sui  participes,  eos  ad  salutis  possessionem  admittit:  quia  evangelium  iustitiam  Dei  nobis  revelat,  quae  certus  est  in  vitam  ingressus.  Hinc  apparet  quam  pueriliter  hallucinentur  qui  locum  hunc  praedestinationi  opponunt.  Si  Deus,  inquiunt,  omnes  indifferenter  vult  salvos  fieri,  falsum  est  alios  ad  salutem,  alios  ad  exitium  aeterno  eius  consilio  esse  praedestinatos.  Aliquid  forte  dicerent,  si  Paulus  hic  de  singulis  hominibus  ageret:  quamquam  tunc  quoque  non  deesset  solutio.  Nam  etsi  Dei  voluntas  non  ex  occultis  ipsius  iudiciis  aestimanda  est,  ubi  externis  signis  eam  nobis  patefacit:  non  tamen  propterea  sequitur  quin  constitutum  intus  habeat  quid  de  singulis  hominibus  fieri  velit.  Caeterum  id,  quia  nihil  ad  praesentem  locum  facit,  praetereo.  Nam  apostolus  simpliciter  intelligit,  nullum  mundi  vel  populum,  vel  ordinem  a  salute  excludi:  quia  omnibus  sine  exceptione  evangelium  proponi  Deus  velit.  Est  autem  evangelii  praedicatio  vivifica.  Merito  itaque  colligit,  Deum  omnes  pariter  salutis  participatione  dignari.  At  de  hominum  generibus,  non  singulis  personis,  sermo  est.  Nihil  enim  aliud  intendit,  quam  principes  et  extraneos  populos  in  hoc  numero  includere.  Quod  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci