5:268
lier
cum
septem
suis
filiis.
Omnes
quum
pauxillum
suillae
carnis
gustando
vitam
redimere
possent,
extremos
subire
cruciatus
maluerunt,
quam
eius
saporem
linguae
admovere.
Quorum
omnium
si
factum
per
se
ipsum
spectes,
parum
aberit
quin
tibi
in
oppetenda
usque
eo
temere
morte,
insanisse
videantur:
sin
causam
diligenter
expendas,
gravissimam
fuisse
rationem
invenies,
cur
ad
saevissima
quaeque
perferenda
supplicia
darent
potius
sese,
quam
interdicti
cibi
gustu
contaminarent.
Fateor
in
suillae
esu
nihilo
fuisse
alioqui
plus
religionis,
quam
in
manducandis
panibus
propositionis
:
quibus
tamen
urgentem
famem
depellere
Davidi
nullo
piaculo
licuit
(1
Sam.
21,
7).
Verum
quum
impius
tyrannus,
qui
non
Dei
legem
modo
abolitam
sed
nomen
quoque
penitus
exstinctum
cupiebat,
illis
instaret,
ut
hoc
symbolo
ab
observatione
mosaicae
legis
deficere
se
testarentur,
reputabant
id
quod
res
erat,
non
in
una
duntaxat
caeremoniola,
si
obsequerentur,
violatum
iri
a
se
legem:
sed
editum
iri
testimonium,
quo
[pag.
34]
Deum
cum
universa
sua
lege
abnegarent.
Quo
factum
est,
ut
quum
sancto
illi
viro
ab
amicis
carnes
aliae
supponerentur,
quas
pro
suillis
ederet,
ne
ea
quidem
simulatione
elabi
sustinuerit,
quod
videbat
eandem
semper
Dei
adversariis
blasphemiae
tesseram
se
daturum.
Non
est,
aiebat,
aetati
nostrae
decorum,
fingere:
quo
multi
adolescentes
Eleazarum
nonagenarium,
ad
vitam
alienigenarum
transisse
arbitrati,
et
ipsi
propter
meam
simulationem,
et
propter
modicum
corruptibilis
vitae
tempus
decipiantur,
atque
ita
maculam
et
exsecrationem
meae
senectuti
acquiram.
Nam
etsi
in
praesenti
tempore
hominum
suppliciis
eripiar,
manum
tamen
omnipotentis
nec
vivus
nec
mortuus
effugiam.
Quapropter
vita
fortiter
excedendo,
agam
quod
aetate
mea
dignum
est:
adolescentibus
autem
exemplum
forte
relinquam,
si
prompto
animo
ac
constanter
pro
gravissimis
et
sanctissimis
legibus
honesta
morte
perfungar.
En
profecto,
non
dicam
appositissimum
exemplum,
sed
expressam
imaginem
quae
nobis
ad
vivum
referat,
quid
sit,
ad
placandos
evangelicae
veritatis
adversarios,
missam
audire.
Ad
haec,
utut
istud
vitii
in
minimis
malis
habeant:
si
tamen
et
vitium
esse,
et
divinae
voluntatis
transgressionem
fatentur,
quod
negari
non
potest,
non
adeo
nihilo
aestimare
debent,
ut
nobis
prope
permissum
faciant.
Quanquam
enim
si
inter
se
ipsa
conferantur
Dei
mandata,
alterum
altero
praeponderatur:
ubi
tamen
ab
illa
collatione
discessimus,
nihil
tanti
esse
nobis
debet,
quod
non
eorum
postremo
facile
cedat.
Sic
enim
ipse
quoque
magister
sua
voce
docet:
Qui
unum,
inquit
(Matth.
5,
19),
ex
minimis
istis
mandatis
solverit,
et
sic
docuerit
homines,
minimus
vocabitur
in
regno
Dei.
Videmus
hac
oratione
genus
illud
doctorum
directe
peti.
qui
sic
inter
Dei
leges
distinguunt,
quasdam
ut
leviores
esse
doceant,
quarum
|