[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


29:268  um  frustulum  degustare,  sed  vino  sese  ingurgitare,  et  cibis  aliis  exquisitis  aqualiculum  curare  honorificum,  et  quidem  tanto  cum  luxu  et  ingluvie,  ut  Deo  ipsi  et  legi  eius  oppedere  velle  videantur,  pro  libidine  sua  vitam  instituentes.  Deuique  Deus  hoc  signo  voluit  populum  suum  erudiri,  et  in  officio  contineri,  et,  ut  singulis  momentis  Dei  beneficiorum  memoraculum  ante  oculos  habentes,  tanquam  pueri  manu  ad  eorundem  agnitionem  et  confessionem  ducerentur.  Ideoque  cavendum  ne  in  legem  et  exemplum  quaecunque  tunc  temporis,  quo  instar  pueros  sub  paedagogia  legis  populum  Deus  continuit,  factitata  sunt,  trahamus.  Magnum  enim  est  inter  Iudaeos  et  nos  discrimen.  Ac  non  ignoramus  adventu  Domini  nostri  Iesu  Christi  sublatas  omnes  umbras,  nosque,  ut  loquitur  apostolus,  ad  virilem  aetatem  pervenisse,  ut  istiusmodi  ritibus  et  exercitamentis  nobis  amplius  non  sit  opus.  In  summa  Nazaraeos  esse  Deus  in  ecclesia  sua  voluit,  tanquam  antesignanos  qui  reliquos  ad  Dei  cultum  exemplo  suo  incitarent.  Idcirco  Ieremias  querelas  de  ecclesiae  desolatione  fundens  apud  Deum,  inter  caetera  conqueritur,  Nazaraeos  abiectos  et  derelictos,  totamque  illam  sanctitatem  veluti  pedibus  conculcatam  in  fumos  abire.  Ex  supradictis  igitur  conspicuum  est,  non  temerarium  votum  ab  Anna  nuncupatum  ,  sed  ex  verbi  Dei  et  legis  mandato  institutum.  ,  Porro  voces  etiam  reliquae  sunt  expendendae,  Iehova,  inquit,  exercituum,  si  omnino  respiciens  ad  afflictionem  ancillae  tuae  recordaberis  mei9  et  non  oblivisceris  ancillae  tuae.  Quibus  magis  exprimitur  vehemens  illa  animi  affectio,  de  qua  superiore,  concione  dixiniuc,  puta  fuisse  Annam  amaro  animo,  veT  hementerque  illam  flevisse.  En  igitur  simplicem  orationem:  nullus  enim  hic  rhetoricae  locus,  nullus  verborum  ornatus,  nulla  denique  multarum  vocum  cpngerips,  ut  solent  hypocritae  Deum  multis  precum  ambagibus  sollicitare,  sperantes  se  inani  illo  verborum  strepitu  quidvis  impetraturos.  Sed  Anna  supplex  ad  Deum,  ab  hominibus  reiecta,  confugit:  neque,  ut  multi  solent  iniuriis  lacessiti,  ferocem  prae  se  fert  arrogantiam,  ac  ne  contumeliose  quidem  ab  Heli  excepta  responsat,  sed  cum  insigni  modestia  et  humilitate  Deo  rem  suam  committit,  et  solum  illum  bonorum  omnium  autorem  et  largitorem  agnoscit  ac  profitetur.  Idcirco  se  ancillae  nomine  commendat,  ut  Deum  ad  ferendam  opem  commoveat,  intuentem  contemptum  cum  maximis  contumeliis  coniunctum  quo  illam  Peninna  provocabat.  Quod  ad  memoriae  et  oblivionis  voces  attinet,  illarum  in  sacris  satis  est  frequens  usus,  et  ex  hominum  Bensu  intelligendae.  Quis  enim  nescit  Deo  esse  omnia  praesentia,  et  nihil  eum  oblivioni  tradere,  ut  memoriam  illi  cuiusquam  rei  refricari  nou  sit  opus?  At  non  semper  id  nobis  experientia  con-  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci