8:267
267
DE
AETERNA
DEI
268
ante?
quid
credidit?
quid
petivit,
ut
ad
tantam
dignitatem
perveniret?
Hic
Deo
aliquis
hominum
obmurmuret
ac
dicat:
Our
non
et
ego?
si
audierit:
O
homo,
tu
quis
es
qui
respondeas
Deo?
neque
ita
se
cohibeat,
sed
augeat
impudentiam,
et
dicat:
Quomodo
audio:
Tu
quis
es,
o
homo?
quum
sim
homo
sicut
ille
de
quo
ago,
cur
non
sum
quod
ille
est?
At
enim
gratia
ille
talis
ac
tantus
est.
Cur
diversa
est
gratia,
ubi
natura
communis
[pag.
28]
est?
Certe
non
est
acceptio
personarum
apud
Deum.
Quis,
non
dico
christianus,1)
sed
insanus
haec
dicat?
Appareat
igitur
in
capite
nostro
fons
gratiae:
unde,
secundum
cuiusque
mensuram,
se
per
cuncta
membra
diffundit.
Ipsa
est
praedestinatio
sanctorum,
quae
in
sancto
sanctorum
maxime
claruit.
Et
paulo
post:2)
Sicut
praedestinatus
est
ille
unus,
ut
caput
nostrum
esset:
ita
et
multi
sumus
praedestinati,
ut
essemus
eius
membra.
Ac
no
quis
fidei
hoc
tribueret,
quod
alter
alteri
praefertur,
negat
eligi
eos
qui
crediderunt:
sed
potius,
ut
credant.
Similiter
ad
Syxtum:s)
Cur
credat
hic,
non
credat
ille,
cur
hunc
potius
liberet
Deus
quam
illum,
scrutetur
tam
magnum
profundum
qui
potest,
sed
caveat
praecipitium.
Rursus
alio
loco:4)
Quis
reprobos
creavit,
nisi
Deus?
Et
cur,
nisi
quia
voluit?
Cur
voluerit,
o
homo,
tu
quis
es
qui
respondeas
Deo?
Item
alibi,5)
postquam
disputavit,
nullis
hominum
meritis
Deum
provocari,
ut
mandatis
suis
faciat
obsequentes,
sed
retribuere
illis
bona
pro
malis,
propter
se,
non
propter
illos,
tandem
subiicit:
Si
quis
roget,
cur
istos
homines
Deus
oves
faciat,
istos
non
faciat,
istam
esse
quaestionem,
quam
apostolus
expavescens
exclamat:
O
altitudo,
ete.
(Rom.
l
l
,
33).
Quemadmodum
vero
electionis
initium
ex
gratuita
Dei
voluntate
deducens,
reprobationem
in
mero
eius
arbitrio
statuit:
sic
[pag.
29]
et
salutis
nostrae
firmitudinem
non
alibi
fundatam
esse
docet.
Nam
ad
Paulinum
scribens,
6)
eos
qui
non
perseverant,
ad
vocationem
Dei,
quae
efficax
est
ac
sine
poenitentia,
pertinere
negat.
Cur
autem
alii
pertineant,
alii
non,
occultam
esse
causam,
non
iniustam.
Esse
enim
hanc
altitudinem
iudiciorum
Dei,
quae
ideo
vocantur
iudicia,
ne
quid
iniustum
imaginemur.
Fusius
tamen
in
alio
opere
perseverantia
donari
electos
contendit,
qua
excidere
nunquam
possint.7)
Cur
perseverantiam
non
dederit
1)
un
mescreant.
2)
Cap.
17.
3)
Ep.
105
(194).
Beza
et
Amst.
exhibent:
Sextum.
Gallus:
Sixt.
(Sixtus
ille
erat
presbyter
romanus;
postea
fuit
episcopus
nominis
sui
tertius.)
4)
Ad
Bonifacium
epistol.
106.
5)
Lib.
ad
Bonif.
4
cap.
6.
6)
Ep.
59.
7)
De
corrept,
et
grat.
ad
valent,
cap.
8.
|