[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


52:266  apud  Deum  iniurias  nobis  illatas  deploramus.  Quamquam  ego  non  ita  subtiliter  distinguo,  vel  saltem  aliam  distinctionem  magis  probo,  7tpoaeux*  sane  Graeci  vocant  omne  genus  orationes  :  dei\aeic  autem  eas  precationum  formas  ubi  certum  aliquid  petitur.  Hoc  modo  inter  se  convenirent  haec  duo  nomina,  tanquam  genus  et  species,  evxeuCetc  vocare  solet  Paulus  quas  alii  pro  aliis  suscipimus  preces.  Pro  quo  latina  translatio  habet  intercessiones.  Quamquam  Plato  in  Alcibiade  secundo  aliter  accipit,  nempe  pro  se  ipso  certam  precationem  concipere.  In  ipsa  autem  libri  inscriptione  et  compluribus  locis  satis,  quod  dixi,  ostendit  TCpoasu^v  nomen  esse  generale.  Sed  ne  plus  aequo  laboremus  in  re  non  necessaria,  Paulus  (meo  iudicio)  simpliciter  iubet,  quoties  publicae  orationes  habentur,  supplicare  et  deprecari  pro  omnibus,  etiam  qui  in  praesentia  nihil  nobiscum  habent  coniunctionis.  Neque  tamen  supervacua  est  verborum  congeries:  sed  mihi  videtur  Paulus  consulto  tres  voces  in  eundem  finem  simul  coniungere,  ut  precandi  studium  et  assiduitatem  magis  commendet,  ac  vehementius  urgeat.  Scimus  enim  quanta  sit  in  hoc  pietatis  officio  nostra  segnities.  Nihil  igitur  mirum  si  eam  pluribus  stimulis  excitet  spiritus  sanctus  per  os  Pauli.  In  g  r  a  t  i  a  r  um  actione  nihil  est  obscurum.  Nam  quemadmodum  vult  infidelium  salutem  commendari  Deo,  ita  et  propter  laetos  eorum  ac  prosperos  successus  gratias  agi.  Ista  enim  admirabilis  Dei  bonitas  quam  quotidie  ostendit,  quum  solem  suum  oriri  facit  super  bonos  et  malos,  digna  est  quam  laude  prosequamur:  et  caritas  nostra  usque  ad  indignos  extendere  se  debet.  2.  Pro  regibus.  Nominatim  de  regibus  meminit  et  magistratibus  reliquis,  quia  prae  aliis  exosi  esse  poterant  apud  Christianos.  Quotquot  enim  erant  illo  tempore  magistratus,  totidem  erant  quasi  iurati  Christi  hostes.  Poterat  igitur  obrepere  ista  cogitatio,  non  esse  pro  illis  orandum  qui  totas  vires  opesque  suas  conferrent  ad  oppugnandum  Christi  regnum,  cuius  propagatio  in  primis  optanda  est.  Occurrit  autem  apostolus,  ac  diserte  iubet  pro  illis  etiam  precari.  Et  certe  non  efficit  hominum  pravitas  quominus  amanda  sit  Dei  institutio.  Proinde  quum  magistratus  ac  principes  Deus  ad  conservationem  humani  generis  creaverit,  utcunque  multi  degenerent  a  divina  ordinatione,  non  tamen  cessare  propterea  debemus  quin  et  amemus  quod  Dei  est,  et  salvum  cupiamus.  Haec  causa  est  cur  debeant  fideles,  in  quacunque  regione  degant,  non  modo  legibus  et  magistratuum  imperio  parere,  sed  in  suis  etiam  precibus  eorum  salutem  commendare  Deo.  Dicebat  Israelitis  Ieremias  (29,  7):  Orate  pro  pace  Babylonis  :  quoniam  in  pace  eius  pax  vestra.  Haec  universalis  est  doctrina,  ut  ordinatas  a  Deo  potestates  cupiamus  salvas  et  pacatas  stare.  Ut  placidam.  Proposita  utilitate  stimulum  nobis  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci