[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:265  265  CAPUT  XIV.  266  proximum  abs  te  non  negligi.  Commune  hoc  loco  appellat  profanum,  et  quod  ab  impiis  promiscue  usurpatur:  ut  opponatur  iis  quae  peculiariter  sunt  sanctificata  in  usurii  populi  fidelis.  Dicit  se  nosse  et  persuasum  esse  de  puritate  omnium  ciborum,  quo  eam  extr*a  dubium  ponat.  Addit  in  Domino  I  e  s  u  :  quia  eius  beneficio  et  gratia  consequimur  ut  a  Domino  benedicantur  nobis  omnes  creaturae,  quae  alioqui  in  Adam  erant  maledictae.  Simul  tamen  voluit  opponere  libertatem  a  Christo  datam  legis  servituti,  ne  teneri  se  putarent  ea  observatione  a  qua  Christus  ipsos  liberasset.  In  exceptione,  quam  posuit,  docemur,  nihil  tam  purum  esse  quod  non  contaminet  corrupta  conscientia.  Sola  enim  fides  est  ac  pietas,  quae  nobis  omnia  sanctificat.  Infideles  autem,  ut  intus  polluti  sunt,  ita  attactu  suo  inficiunt  omnia  (Tit.  1,  15)1).  15.  Si  propter  cibum  frater  tuus  contristatur.  Nunc  declarat  quot  modis  usum  bonarum  rerum  vitiet  fratrum  offensio.  Ac  prima  quidem  ratio  est,  quod  violatur  caritas,  si  ob  causam  tam  levem  frater  moerore  afficitur:  contrarium  enim  caritati  est,  alicui  doloris  causam  dare.  Altera,  quod  dum  vulneratur  infirma  conscientia,  dissipatur  pretium  sanguinis  Christi:  nam  contemptissimus  frater  sanguine  Christi  est  redemptus:  indignum  est  ergo  ut  perdatur,  quo  ventri  satisfiat.  Et  nos  turpiter  nimium  cupiditatibus  nostris  sumus  addicti,  si  Christo  cibum,  rem  vilissimam,  praeferimus.  Tertia  est,  quod  si  bona  est  libertas  per  Christum  nobis  acquisita,  dare  operam  debemus  ne  in  hominum  maledicentiam  incidat  ac  merito  vituperetur:  quod  fit  ubi  importune  Dei  donis  abutimur.  Hae  ergo  rationes  movere  nos  debent  ne  temere  ob  licentiam  nostram  in  offensiones  incurramus.  17.  Non  est  enim  regnum  Dei.  Iam  e  converso  docet,  posse  nos  citra  iacturam  abstinere  usu  nostrae  libertatis:  quia  regnum  Dei  non  sit  in  illis  rebus  positum.  Nam  quae  vel  ad  erigendum,  vel  ad  conservandum  Dei  regnum  pertinent,  nullo  modo  sunt  omittenda,  quaecunque  tandem  sequantur  offensiones.  Quod  si  ob  caritatem  cedere  licet  usu  ciborum,  illaeso  Dei  honore,  salvo  Christi  regno,  pietate  inoffensa:  ferendi  non  sunt  illi,  qui  ob  eos*  ecclesiam  conturbant.  Iisdem  argumentis  utitur  in  priore  ad  Corinthios  (6,13):  Esca  ventri,  et  venter  escis  :  Deus  utrumque  destruet.  Si  manducaverimus,  non  abundabimus  (1.  Cor.  8,  8).  Quibus  in  summa  vult  ostendere  cibum  et  potum  res  esse  viliores  quam  ut  earum  causa  debeat  cursus  evangelii  impediri.  Sed  iustitia  et  pax.  Haec  obiter  cibo  et  potui  opposuit,  non  ut  omnia  enumeraret  quibus  constat  Christi  regnum:  sed  ut  indicaret  positum  esse  in  i)  1.  Tim.  1.  Calvini  opera.  Vol.  XLIX.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci