41:265
265
IN
DANIELEM.
CAP.
XI.
266
hoc
postremo
membro
significat
sic
temporarias
fore
persequutiones,
de
quibus
loquutus
est,
ut
non
statim,
vel
post
annum
unum
vel
duos
cessent.
Adhuc
ergo
usque
ad
praefixum
tempus^
hoc
est,
comparent
se
filii
Dei
ad
nova
proelia,
neque
promittant
sibi
post
finem
anni
metam.
Sed
si
Deus
tribus
et
decem
et
centum
annis
velit
ipsos
humiliare,
ne
tamen
animos
despondeant,
sed
exspectent
tempus
illis
praefixum
divinitus,
neque
praefigant
suo
arbitrio.
Haec
summa
est.
Nunc
sequitur,
36.
Et
faciet
secundum
voluntatem
suam
(vel
libidinem)
rex:
et
extollet
se,
et
magnificabit
se
supra
omnem
Deum,
et
contra
Deum
deorum
loquetur
mirabilia,
et
prospere
aget
usque
ad
consummationem
irae7
quoniam
decisio
facta
est
(vel
decisa
est,
nempe
consumptio).
Locus
hic
valde
est
obscurus,
ideo
etiam
distrahitur
ab
interpretibus
in
contrarias
sententias.
Nam
fere
quod
obscurum
est
etiam
est
ambiguum.
Si
referre
velim
omnium
opiniones,
nullus
erit
finis:
deinde
non
magna
erit
utilitas.
Ego
igitur
sequar
aliam
rationem,
hoc
est,
omisso
illo
supervacuo
labore,
tantum
quaeram
quid
voluerit
angelus.
Tamen
cogar
breviter
referre
sententias,
quae
maiori
consensu
receptae
sic
occupant
fere
omnium
animos,
ut
possint
claudere
ianuam
verae
interpretationi.
Iudaei
adeo
inter
se
non
consentiunt,
ut
dissidium
quod
est
inter
ipsos
possit
generare
nobis
et
inducere
tenebras
potius
quam
adferre
quidquam
lucis.
Nam
alii
de
Antiocho
exponunt,
alii
autem
de
Romanis,
sed
alio
modo
quam
postea
dicam.
Quantum
ad
Christianos
spectat,
etiam
magnopere
inter
se
variant.
Sed
maior
pars
huc
inclinat,
vaticinium
hoc
debere
exponi
de
Antichristo.
Alii
sibi
melius
temperant,
dum
Antichristum
quidem
hic
oblique
notari
tradunt,
sed
tamen
non
debere
excludi
Antiochum,
qui
typus
et
imago
fuit
Antichristi.
Haec
postrema
sententia
aliquid
habet
verisimilitudinis,
tamen
nullo
modo
mihi
probatur,
et
facile
est
eam
refellere.
Antiochus
enim
non
supervixit
diu
ex
quo
templum
polluerat,
deinde
quae
postea
sequentur
nullo
modo
quadrant
eius
personae.
Quantum
ad
filios
eius
spectat,
non
possunt
etiam
hic
substitui
in
eius
locum.
Denique
necesse
est
transitum
facere
ad
alium
regem,
quam
fuerit
Antiochus,
vel
etiam
eius
haeredes.
Quemadmodum
iam
dixi,
quidam
ex
Rabbinis
volunt
intelligi
Romanos,
sed
carent
prorsus
iudicio.
Trahunt
enim
haec
verba
ad
Vespasianum
et
Titum
filium
eius,
et
postea
extendunt
ad
hoc
usque
saeculum,
quod
prorsus
ratione
caret,
itaque
garriunt
duntaxat
futiliter
suo
more.
Qui
autem
de
Antichristo
exponunt,
habent
vel
obtendunt
aliquid
coloris,
sed
nihil
in
eorum
doctrina
est
firmum
:
et
hoc
toto
orationis
progressu
|