8:264  vero  de  re  ipsa  nobiscum  sentientes,  supprimere  tamen  malunt  hanc  doctrinae  partem,  ne  habenas  laxent  impiorum  petulantiae,  nimis  praepostera  est  ista  cautio.  Quasi  vero  nostris  mendaciis  protegendus  sit  Dei  honor.  Ipse  vero  hoc  patrocinium  non  modo  nobis  remittit,1)  sed  prorsus  exosum  esse  testatur  in  libro  Iob.  Caveant  potius,  ne  maiorem,  quam  Dominus  verbo  suo  praescribit,  prudentiam  affectando  duplicis  insaniae  se  reos  faciant.  Quanquam  ut  reprimendis  impiorum  blasphemiis  maxime  utilis  sit,  quam  commendant,  sobrietas:  quod  tamen  homines  Deo  immorigeros  tam  facile  suis  dictatis  fraenatum  iri  sibi  persuadent,  ridicula  est  eorum  fiducia.  Paulus  ubi  de  arcanis  Dei  consiliis,  quatenus  opus  erat,  disseruit,  quasi  iniecta  manu  ultra  progredi  vetat.  Calcitrant,  proterviunt,  ac  desultoria  levitate  ultra  finitam  sibi  metam  transvolant  inquieti  spiritus  :2)  quomodo  igitur  ad  unius  vel  alterius  nutum  subsistent,  qui  angustiores  illis  stadiis  cancellos  circumdant?3)  ac  si  quis  ferocem  equum,  qui  fractis  repagulis4)  exsultat,  araneae  filo  retinere  [pag.  23]  tentet.  Verum,  in  re  tam  ardua  et  recondita  nihil  melius  quam  sobrie  sapere.  Quis  negat?  Videndum  tamen  simul  est,  quis  optimus  sit  sobrietatis  modus:  ne  idem  nobis  quod  papistis  contingat,  qui  ut  discipulos  habeant  obsequentes,5)  brutis  pecudibus  similes  esse  iubent.  Haeccine  est  christiana  simplicitas,  eorum,  quae  Deus  ostendit,  scientiam  quasi  noxiam  refugere?  Hoc,  inquiunt,  absque  iactura  nescire  fas  est.  Quasi  non  melius  iudicaverit  coelestis  magister,  quid  scire  et  quousque  expediat.  Ergo  ne  vel  in  aquis  fluctuemur,  vel  dubii  et  vagi  circumferamur  per  medium  aerem,  vel  altius  pedem  figendo,  quam  par  est,  in  profundum  mergamur:  sic  nos  Deo  praebeamus  regendos  et  docendos,  ut  simplici  eius  verbo  contenti  plus  scire  quam  illic  reperiemus  ne  appetamus  quidem,  etiam  si  detur  facultas.  Haec  docilitas,  qua  sensus  omnes  suos  pius  homo  sub  Dei  verbo  continet,  vera  est  ac  unica  sapiendi  regula.  Nam  et  quousque  nos  porrecta  manu  ducit  is  qui  via  est,  cuius  spiritus  per  apostolos  et  prophetas  loquutus  est,  tutum  est  sequi:  et  supra  omnem  humanae  mentis  perspicaciam  longe  excellit  eorum  ignorantia,  quae  in  Dei  schola  non  discuntur.  Itaque  non  minus  a  suis  ovibus  exigit  Christus,  ut  voci  suae  auscultent,  quam  ut  alienorum  vocibus  aures  habeant  obstructas.  Nec  sane  aliter  fieri  potest,  quam  ut  in  vacuam  solida  1)  il  nous  quitte  une  telle  facon  d'advocasser  pour  luy.  2)  Add.  non  obstant  la  defense  du  sainct  Esprit.  3)  Maintenant  si  quelques  hommes  mortels  retranchent  de  ce  que  S.  Paul  a  dict  et  veulent  tenir  les  entendemens  plus  enserrez  que  l'Escriture  ne  fait,  ie  vous  prie,  ceux  qui  sont  ainsi  volages  se  trendront  ils  coys  a  leur  appetit?  4)  apres  qu'il  auroit  rompu  bride  licol  etbarre.  5)  lesquels  ne  trouvent  nulle  bonne  simplicite.