[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:264  nihil  sensu  variat  quod  hic  habet  Paulus  confitebitur.  Voluit  enim  simpliciter  affirmare  Dominus,  cunctos  homines  non  modo  agnituros  suum  numen,  sed  confessionem  obedientiae  edituros,  et  ore  et  externo  corporis  gestu,  quem  per  genuflexionem  designavit.  12.  Unusquisque  igitur.  Conclusio  haec  ad  humilitatem  ac  submissionem  nos  revocat:  unde  etiam  statim  infert,  ut  ne  iudicemus  alter  alterum:  quia  nobis  fas  non  est1)  iudicandi  vices  usurpare,  quos  subeundi  pariter  iudicii  et  reddendae  rationis  manet  necessitas.  Ex  varia  autem  significatione  verbi  iudicare  eleganter  deduxit  antanaclasin.  Priore  enim  loco  vetat  ne  iudicemus  condemnando:  altero  iubet  ut  iudicium  omne  rationis  conferatur  ad  vitandam  offensionem.  Oblique  enim  perstringit  malignos  istos  censores,  qui  huc  conferunt  totum  suum  acumen,  ut  aliquid  carpendum  inveniant  in  fratrum  vita.  Ideoque  iubet  potius  ad  cavendum  intentos  esse,  quia  suo  neglectu  saepe  fratres  suos  vel  praecipitant  vel  impellunt  in  aliquod  offendiculum.  14.  Novi  et  persuasus  sum  in  Domino  Iesu,  nihil  commune  per  se  esse:  nisi  qui  existimat  aliquid  esse  commune,  ei  commune  est.  15.  Verum  si  propter  cibum  frater  tuus  contristatur:  iam  non  secundum  caritatem  ambulas.  Ne  cibo  tuo  illum  perdas,  pro  quo  Christus  mortuus  est.  16.  Ne  vestrum  igitur  bonum  hominum  maledicentiae  sit  obnoxium.  17.  Non  enim  est  regnum  Dei  esca  et  potus:  sed  iustitia,  et  pax,  et  gaudium  in  spiritu  sancto.  18.  Qui  enim  servit  per  haec  Christo,  acceptus  est  Deo  et  probatus  hominibus.  14.  Novi,  ete.  Quo  praeveniat  eorum  obiectionem2),  qui  huc  usque  profecerant  in  evangelio  Christi,  ut  non  discernerent  inter  cibos:  quid  de  cibis  ipsis  sentiendum  sit,  si  in  se  considerentur,  primum  demonstrat:  deinde  subiicit,  quid  peccari  possit  in  circumstantia  usus  Pronuntiat  ergo,  rectae  ac  purae  conscientiae  nullum  cibum  esse  impurum:  neque  ullum  impedimentum  esse  quominus  pure  utamur,  nisi  ab  ignorantia  et  errore:  quia,  si  quis  aliquam  in  cibo  immunditiem  imaginetur,  eo  libere  uti  non  potest.  Sed  paulo  post  addit,  non  esse  in  cibos  modo  ipsos  respiciendum,  sed  in  fratres  coram  quibus  vescimur.  Non  enim  sic  debemus  usum  beneficiorum  Dei  indifferentem  habere,  ut  non  sit  caritati  subiectus.  Perinde  igitur  valent  eius  verba  ac  si  diceret:  scio  mundos  esse  omnes  cibos,  ideoque  liberos  tibi  relinquo,  sino  conscientiam  tuam  omni  Bcrupulo  solutam,  denique  a  cibis  ipsis  non  te  simpliciter  arceo:  sed  ratione  ciborum  seposita,  volo  *)  non  competit  2)  quae  praetexi  poterat  ab  iis,  qui  tantum  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci