[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:262  ordinem  pervertere,  nisi  a  Domini  sui  nutu  pendeat  Soc  etiam  modo  vivendi  et  moriendi  regula  nobis  traditur,  ut  si  vitam  per  continuas  aerumnas  et  languores  nobis  proroget,  non  tamen  appetamus  migrare  ante  tempus.  Quod  si  repente  in  medio  aetatis  flore  nos  revocet,  semper  parati  simus  ad  discessum.  9.  In  hoc  enim  et  mortuus  est  Christus.  Confirmatio  est  rationis,  quam  proxime  posuerat.  Quo  enim  probaret  vivendum  esse  et  moriendum  Domino,  dixerat,  nos,  sive  v  i  v  i  m  u  s  ,  sive  morimur,  in  Christi  potestate  esse.  Nunc  ostendit  quam  merito  hanc  sibi  potestatem  in  nos  Christus  vindicet,  quum  eam  tanto  pretio  ipse  acquisierit.  Nam  mortem  pro  salute  nostra  obeundo,  dominium  sibi  acquisivit,  quod  nec  morte  solveretur:  resurgendo  autem,  totam  vitam  nostram  in  peculium  accepit:  morte  igitur  et  resurrectione  sua  promeritus  est,  ut  tam  in  morte,  quam  in  vita,  gloriae  nominis  sui  serviamus.  Quod  hic  habetur,  r  e  s  u  r  r  e  x  i  t  et  r  e  -  v  i  x  i  t  ,  perinde  valet  atque  per  resurrectionem1)  novum  vitae  statum  ei  fuisse  partum,  et  quia  vita,  quam  nunc  obtinet,  mutationi  obnoxia  non  est,  aeternum  quoque  eius  esse  in  nos  imperium.  10.  Tu  vero  quid  iudicas  fratrem  tuum?  aut  etiam  tu,  quid  contemnis  fratrem  tuum?  Omnes  enim  sistemur  ad  tribunal  Christi,  l  l  .  Scriptum  est  enim:  Vivo  ego,  dicit  Dominus,  mihi  flectetur  omne  genu,  et  omnis  lingua  confitebitur  Deo.  12.  Unusquisque  igitur  de  se  rationem  reddet  Deo.  13.  Quare  ne  amplius  iudicemus  alius  alium  :  sed  hoc  iudicate  potius,  ne  lapsus  occasio  detur  fratri  aut  offendiculum.  10.  Tu  vero.  Quoniam2)  omnium  nostrum  vitam  ac  mortem  Christo  addixerat,  inde  transitum  facit  ad  mentionem  iudicii,  quod  pater  illi  una  cum  coeli  ac  terrae  dominio  detulit.  Unde  colligit  importunam  esse  audaciam,  si  quis  iudicium  sibi  in  fratrem  usurpat:  quando  hac  licentia  Christo  Domino  eripitur  potestas,  quam  solus  a  patre  accepit.  Sed  primum  f  r  a  t  r  i  s  nomine  coercet  istam  iudicandi  libidinem.  Si  enim  fraternae  societatis  ius  inter  nos  statuit  Dominus,  aequalitatem  servari  oportet:  importune  ergo  faciet  alius  quilibet,  iudicis  personam  sibi  assumens.  Deinde  ad  unicum  illum  iudicem  nos  revocat,  cui  non  solum  adimere  suam  potestatem  nemo  potest,  sed  ne  eius  quidem  tribunal  effugere.  Quam  igitur  absurdum  esset  inter  homines,  si  reus  qui  in  subsellio  iacere  debet,  involaret  in  tribunal  iudicis:  tam  absurdum  est  christianum  hominem  iudicandae  fraternae  conscientiae  licentiam  ad  se  trahere.  Tale  fere  est  argumentum  Iacobi  cap.  4,  l  l  ,  quod  qui  fratrem  iudicat,  iudicat  legem:  qui  1)  restitutus  est  in  vitam,  quae  nunquam  terminabitur.  2)  Ex  eo  quod  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci