8:261
261
PRAEDESTINATIONE,
262
illa
inexpugnabilis
securitas,!)
quod
pater,
qui
filio
suo
nos
in
peculium
dedit,
omnibus
potentior,
nos
e
manu
eius
rapi
non
patietur.
Iam
vero
non
vulgaris
in
eo
humilitatis
materia,
dum
tam
dispar
eorum
conditio
cernitur,
quibus
communis
est
natura.
Quocunque
oculos
vertant
filii
Dei,
occurrent
prodigiosa
exempla
caecitatis
et
stuporis
[pag.
17],
quae
h.orrorem
incutient.
Quum
se
in
tenebris
illuminatos
esse
noverint:
qui
fieri
dicent,
ut
caecutiant
alii
in
clara
luce?2)
Quis
eos
discernit:
nisi
quod
experientia
convincit,
apertos
illis
fuisse
mentis
oculos,
quum
perinde
clausi
essent?8)
Certe
quid
Deo
sit
reddere
quod
suum
est,
nondum
didicerunt
isti,
quibus
sponte
nescire
libet,
unde
ab
aliis
differant.
Quin
radix
sit
pietatis
materque
virtutum
omnium
humilitas,
nemo
ambigit.
Quomodo
autem
humilis
erit,
qui
nec
pristinam
miseriam
e
qua
liberatus
est,
audire
sustinet,
Deique
beneficentiam
promiscue
ad
omnes
extendens,
quantum
in
se
est,
extenuat?
Certe
multum
abest,
quin
Dei
gratiam
pro
merito
illustrent,
qui
eam
praedicant
omnibus
esse
communem,
in
se
vero
efficaciter
residere,
quia
fide
eam
amplexi
sint:
fidei
vero
causam
interea
sepultam
cupiunt:
quod
scilicet
gratis
in
filios
electi
spiritu
adoptionis
postea
donati
sint.
Qualis
ista
gratitudo,
si
incomparabili
beneficio
affectus
cum
eo
debitorem
me
ex
aequo
profiteor,
qui
vix
centesimam
partem
accepit?
Quare,
si
ad
celebrandam
Dei
bonitatem,
quantum
illi
simus
obstricti,
praecipue
tenere
interest,
maligni
sunt
in
Deum
et
iniurii,
quibus
molesta
est
ac
gravis
electionis
aeternae
notitia:
qua
sepulta,4)
dimidiam
gratiae
Dei
partem
evanescere
necesse
est.
Obstrepant
[pag.
18],
qui
volent:5)
hoc
tamen
elogio,
quam
de
gratuita
electione
tradimus
doctrinam
ornare
semper
licebit,
quod
nisi
per
eam
non
satis
capiunt
fideles,
quanta
in
se
fuerit
Dei
bonitas,
dum
ad
salutem
efficaciter
vocati
sunt.
Breviter
tantum
ista
delibo,
quae
iterum
suo
loco
luculentius
tractanda
erunt,
ne
quis
rem
cognitu
apprime
necessariam
refugiens
grave
fastidii
sui
damnum
sero
tandem
sentiat.
Quod
si
nos
evangelii
non
pudet,
quod
illic
aperte
traditur,
fateri
necesse
est,
Deum
aeterno
suo
beneplacito,
cuius
aliunde
causa
non
pendet,
quos
illi
visum
est,
destinasse
ad
salutem,
aliis
reiectis:
et
quos
gratuita
adoptione
dignatus
est,
spiritu
suo
illuminare,
ut
vitam
in
Christo
1)
Add.
comme
nostre
Seigneur
Iesus
en
parle.
2)
Add.
sinon
qu'il
n'y
a
point
un
mesme
don
faict
indifferemment
a
tous.
3)
que
Dieu
leur
a
ouvert
les
yeux
comme
ainsi
soit
qu'ils
les
eussent
clos
comme
ceux
qui
demeurent
incredules?
4)
cela
estant
mis
sous
le
pied.
5)
Que
les
malins
ou
gens
desprouveuz
de
bon
iugement
murmurent
etc.
|