7:261
261
CUM
SOHOLIIS.
262
divina
et
humana
ima,
approbante
tot
saeculorum
consensu,
(0)
[pag.
io]
supremam
quum
cogendi
concilia?
tum
statuendi
de
his,
(7)
et
ordinandi
quae
ad
ecclesiae
unitatem
utilitatemque
spectans
autoritatem
dederunt.
At
vero
neque
haec
sola
sunt,
in
quibus
conquerimur
ecclesiae
et
maiorum
abs
te
morem
atque
institutiones
divinas
minime
servatas
fuisse:
sed
alia
praeterea,
et
ea
quidem
non
pauca,
peracti
iam
conventus
decreta
6)
Grande
scilicet
piaculum,
quod
de
congregando
concilio
quum
ageretur,
suppressum
est
papae
nomen.
Quasi
vero
Sylvestro
autoritatem
convocandae
nicenae
synodi
detulerit
Constantinus,
ac
non
eam
iure
suo,
pro
imperatoria
potestate
coegerit.
Quasi
non
etiam
ipsi
Sylvestro
edixerit,
ut
veniret.
Quasi
vel
arbitrium
vel
nutum
[pag.
48]
romani
episcopi
exspectaverit
olim
Theodosius,
in
synodo
aquileiensi
cogenda,
cui
praefuit
Ambrosius.
Ecce
habetur
in
Italia
concilium
universale,
cui
non
adest
romanus
episcopus,
nec
quisquam
eius
nomine,
imo
nulla
eius
in
actis
concilii
fit
mentio.
Sed
condonandum
est
Frenesio,
si
personam
agit
impurae
illius
Iesabel,
quum
similem
habeat
causam.
Quemadmodum
enim
fremebat
illa,
quod
Achab
pro
regia
potestate
populum
convocasset,
ut
statueretur
semel,
Deusne
an
Baal
invocandus
foret,
ita
haec
bestia,
quasi
rebus
omnibus
perditis,
grande
nefas
admissum
esse
conclamat,
quia
Caesar
sibi
curae
fore
receperit,
ut
concilium
cogeretur.
Atqui
hanc
sibi
soli
potestatem
iure
divino
et
humano
competere
allegat.
Facile
quidem
iactare
est,
sed
probatio
quaeritur.
Quid
enim
hoc
mendacio
impudentius?
Divini
iuris
quam
omnino
syllabam
proferet,
nisi
forte
se
faciat
Deum?
Sed
humanum
forte
illi
suffragatur.
Nihilo
magis.
Quis
enim
primam
synodum
nicenam,
quis
ephesinam,
quis
constantinopolitanam,
quis
chalcedonensem
coegit?
Et
ne
in
colligendo
numero
sim
longior,
quis
totis
quingentis
annis
synodos
universales,
quae
multae
habitae
fuerunt
inter
id
tempus,
congregavit,
praeter
unum
Caesarem?
At
[pag.
49]
forte
id
fiebat,
interposita
pontificis
autoritate?
imo
ne
consensu
quidem.
Ubi
enim
ostendet
Frenesius,
exspectatum
aliquando
fuisse
Papae
nutum
in
hac
re,
aut
petitum
ab
eo
consilium?
Atqui
non
tantum
nunc
sibi
arrogat
hoc
privilegium,
ne
quid
se
inconsulto
tentet
imperator,
sed
vult
omnia
simul
posse
et
agere.
Id
si
vult
impetrare,
omnia
conciliorum
acta,
omnes
veteres
historias
aboleat
necesse
est.
Neque
enim
illic
papa
imperatori
edicit,
sed
imperator
episcopis
omnibus.
Et
£uum
episcopi
loquuntur,
non
romani
episcopi
mandato
aut
nutu
se
vocatos,
sed
imperiali
edicto
testantur.
Olim
quidem
in
procuranda
synodo
chalcedonensi
partes
suas
interposuit
Leo.
Sed
qualiter?
iubendone
vel
decernendo?
Nihil
tale
in
eius
epistolis
habetur,
quae
in
promptu
exstant,
sed
Caesarem
suppliciter
|