6:261
DE
LIBERO
ARBITRIO.
Habet
enim
ex
Clementis
Recognitionibus.
Praeclarum
vero
autorem,
ex
quo
de
tantis
rebus
iudicium
fiat.
Constat
enim
deliria
esse
inepti
cuiuspiam
monachi,
quae
sub
Clementis
nomine
malis
auspiciis
edita
sunt.
Neque
vero
magnis
et
longis
rationibus
opus
est.
Siquidem
est
in
manibus
hominum
liber,
qui
sine
indice
suam
insulsitatem
plus
satis
prodit.
Quae
sub
Petri
persona
illic
referuntur,
spiritum
apostolicum
nihilo
magis
redolent,
quam
Aristotelis
ra
^na
cpvGixa.
Quin
etiam
mihi
videor
Aristoteli
facere
iniuriam,
dum
huic
philosophastro
ipsum
comparo.
Itaque
nihil
aliud
dicam,
nisi
quod
iam
dixi,
fuisse
ineptum
aliquem
monachum,
qui
nugando
fallere
otii
sui
taedium
voluerit.
Inde
autem
sumpsit
fiduciam,
ut
Clementis
nomine
abuteretur,
quia
illud
vulgo
receptum
erat,
Clementem
disputationis
inter
Petrum
et
Simonem
habitae
commentarios
scripsisse,
quos
etiam
Ruffinus
citat:
1)
idque
non
absque
sinistro
elogio,
quod
multas
falsas
et
impias
sententias
contineant;
addita
tamen
Clementis
excusatione,
quod
adulterinae
esse
possint,
et
ab
haereticis
per
dolum
[pag.
40]
suppositae.
Quanquam
ut
totum
librum
supposititium
fuisse
credam,
et
Clementis
titulum
falso
praetulisse,
veterum
fere
omnium
autoritate
magis
quam
unius
Ruffini
opinione
moveor.
Nam
si
talis
quispiam
liber
Irenaei
e
fc
Tertulliani
aetate
exstitisset,
qui
habitus
fuisset
Clementis,
non
neglexissent
profecto
tale
ac
tam
commodum
subsidium.
De
ea
ipsa
quaestione,
quae
illic
agitatur,
certamen
habebant,
ille
cum
Valentino,
hic
cum
Marcione.
Nihil
magis
laborabant,
quam
ut
probarent,
non
aliud
se
docere,
nisi
quod
apostoli
praedicassent.
Quid
validius
aut
firmius
erat,
quam
simpliciter
hunc
citare
testem,
qui
unus
poterat
totam
litem
dirimere?
Nullo
certe,
nec
faciliore,
nec
meliore
argumento
convinci
utrique
poterant,
tam
Marcionitae
quam
Valentiniani.
Fuisset
enim
non
dubiae
fidei
monumentum,
quod
a
Petri
discipulo
prodiisset.
Protulissent
igitur
consignatam
certo
testimonio
Petri
fidem.
Nonne
hoc
erat
omne
subterfugium
occludere
hostibus?
Atqui
longiore
circuitu
utuntur.
Referunt
omnes
romanos
episcopos
qui
apostolis
successerant,
ad
suum
usque
tempus,
quin
etiam
inter
alios
nominant
Clementem:
testantur
se
docere,
quod
ab
illis
per
manus
sibi
traditum
fuerit.
Quid
coniecturis
opus
erat
in
re
tam
perspicua?
Cur
librum
tacent,
in
quo
totus
quaestionis
cardo
vertebatur?
Praeterea
cur
suis
hostibus
invidiam
ex
nomine
non
faciunt?
Tunc
enim
Simonis
nomen
omnes
abominabantur.
Quare
hoc
uno
verbo,
citra
longiorem
contentionem,
expedire
se
poterant
:
Quid
nobis,
Valentine
et
Marcion,
ex
inferis
Simo-
1)
In
Apologia
pro
Origene.
|