52:261
261
CAPUT
I.
262
Deo
omnes
hypocritarum
pompae,
dum
contumaciter
Christo
resistunt.
16.
Ut
in
me
primo
ostenderet
Iesus.
Quum
dicit,
primo,
alludit
ad
id
quod
nuper
dixerat,
se
primum
esse
inter
peccatores.
Ideo
tantundem
valet
ac
praecipue
vel
in
primis.
Significat
autem,
statim
ab
initio
Deum
proposuisse
tale
exemplar,
quod
tanquam
ex
illustri
excelsoque
theatro
conspici
posset,
ne
quis
diffideret
paratam
sibi
fore
veniam,
modo
fide
accederet
ad
Christum.
Et
certe
praevenitur
nostra
omnium
diffidentia,
dum
eius,
quam
quaerimus,
gratiae
typum
in
Paulo
sic
videmus
expressum.
17.
Regi
autem
saeculorum.
Prae
ardore
erumpit
in
istam
exclamationem:
quia
deerant
verba
quibus
suam
gratitudinem
exprimeret.
Nam
epiphonemata
praecipue
locum
habent
ubi
abrumpere
orationem
cogimur,
quia
rei
magnitudo
superat.
Quid
autem
Pauli
conversione
admirabilius?
Quamquam
nos
simul
omnes
admonet
suo
exemplo,
nunquam
de
gratia
divinae
vocationis
esse
cogitandum,
quin
tandem
efferamur
admiratione.
Adde
quod
hoc
tam
magnificum
encomium
totius
superioris
vitae
memoriam
absorbet.
Qualis
enim
abyssus
est
Dei
gloria?
Epitheta,
quae
hic
tribuit
Deo,
tametsi
perpetua
sunt,
tamen
proprie
conveniunt
loci
circumstantiae.
Vocat
regem
aeternum
vel
saeculorum,
in
quem
nulla
cadit
mutatio:
invisibilem,
quia
lucem
habitat
inaccessam,
ut
postea
dicet:
solum
sapientem,
quia
infatuat
ac
vanitatis
damnat
omnem
hominum
sapientiam.
Summa
vero
redit
ad
eam
clausulam,
qua
utitur
ad
Romanos
l
l
,
33,
O
profunditatem
divitiarum,
ete.
Quam
abscondita
sunt
Dei
consilia?
Quam
inscrutabiles
viae
eius?
Vult
enim
immensam
ac
incomprehensibilem
Dei
sapientiam
ita
reverenter
a
nobis
suspici,
-ut,
si
opera
eius
sensus
nostros
superant,
admiratio
tamen
nos
contineat.
Dubium
tamen
est,
quum
in
postremo
epitheto
dicit
soli,
velitne
Deo
gloriam
omnem
soli
vendicare,
an
vocet
ipsum
solum
sapientem,
an
vero
solum
Deum
esse
dicat.
Secundus
sensus
magis
mihi
probatur.
Praesentis
enim
causae
maxime
interfuit,
arcano
Dei
consilio
subiici
quamvis
hominum
intelligentiam.
Neque
tamen
infitior
quin
Deum
unum
omni
gloria
dignum
esse
praedicet
Sic
enim
gloriae
suae
scintillas
huc
illuc
in
creaturas
spargit,
ut
tota
penes
eam
et
in
solidum
maneat
Sed
utrumque
exprimit,
nihil
gloriae
esse
extra
Deum.
18.
Hoc
praeceptum
commendo
tibi,
fili
Timothee^
secundum
praecedentes
super
te
prophetias,
ut
milites
in
illis
honam
militiam,
19.
habens
iidem
et
Ionam
conscientiam:
a
qua
aversi
quidam
circa
fidem
naufragium
fecerunt:
20.
ex
quibus
sunt
Hymenaeus
et
Alexander,
quos
tradidi
Satanae,
ut
discant
non
maledicere.
|