8:260
Et
tamen
ita
supercilium
suo
more
attollit
impostor,
ac
si
reconditum
nescio
quid,
et
nunquam
ante
auditum,
ex
tripode
Apollinis
proferret:
quum
tamen
trita
sit
pueris
cantilena.
Quia
tamen
adhuc
se
impeditum
teneri
sentiebat,
duplicem
Dei
praescientiam
ingerit1)
[pag.
15]:
Quod
Deus
scilicet
prius
creandi
ad
vitam
hominis
consilium
ceperit,
quam
eius
lapsum
praesciret,
ideoque
salutis
humanae
cogitatio
mortis
praescientiam
ordine
in
ipso
Deo
praecesserit.
Et
quum
haec
lutulento
verborum
torrente
involvit,
putat
se
ita
obruere
lectorum
sensus,
ut
nihil
discernant:
sed
ego
mea
brevitate,
ut
spero,
paulo
post
discutiam
loquacitatis
eius
tenebras.
Georgii
commentum
est,
non
fuisse
hunc
vel
illum
praedestinatum
ad
salutem:
sed
Deum
statuisse
tempus,
quo
totum
mundum
servaret.
Atque
huc
quosdam
Pauli
locos
detorquet:
mysterium
quod
a
saeculis
et
generationibus
absconditum
fuerat,
Christi
adventu
et
praedicatione
evangelii
patefactum
esse
(Rom.
16,
25;
Ephes.
3,
9;
Coloss.
1,
26).
Ita
secure
elabitur,
ac
si
nullo
scripturae
testimonio
palam
constaret
alios,
aliis
praeteritis,
a
Deo
fuisse
cooptatos
in
salutem.
Denique,
in
electione
nihil
praeter
tempus
novi
testamenti
considerat.
Quid
nos
sentiamus,
satis
locuples,
ut
nihil
praeterea
addam,
testis
est
Institutio.
In
primis
rogatos
velim
lectores,
ut
quod
illic
admoneo
memoria
repetant:
Non
esse,
ut
quibusdam
falso
videtur,
argutam
hanc
vel
spinosam
speculationem,
quae
absque
fructu
ingenia
fatiget:
sed
disputationem
solidam,
et
ad
pietatis
usum
maxime
accommodam
[pag.
16]:
nempe,
quae
et
fidem
probe
aedificet,
2)
et
nos
ad
humilitatem
erudiat,
et
in
admirationem
extollat
immensae
erga
nos
Dei
bonitatis,
et
ad
hanc
celebrandam
excitet.
Nulla
aedificandae
fidei
aptior
est
ratio,
quam
dum
audimus
electionem
illam
quam
spiritus
Dei
cordibus
nostris
obsignat,
in
aeterno
et
inflexibili
Dei
beneplacito
consistere,
ut
nullis
mundi
procellis,
nullis
Satanae
insultibus,
nulli
carnis
vacillationi
sit
obnoxia.
Tunc
enim
demum
nobis
certa
est
nostra
salus,
quum
in
Dei
pectore8)
causam
reperimus.
Sic
enim
vitam
in
Christo
manifestatam
fide
apprehendimus,
ut
eadem
fide
duce
procul
intueri
liceat,
ex
quo
fonte
vita
prodierit.
In
Christo
fundata
est
salutis
fiducia,
et
in
evangelii
promissiones
recumbit.
Sed
haec
non
parum
valida
fultura
est,
quum
nunc,
ut
in
Christum
credamus,
audimus
nobis
divinitus
esse
datum:
quia
ante
mundi
originem
tam
ad
fidem
ordinati,
quam
ad
vitae
coelestis
haereditatem
electi
eramus.
Hinc
1)
Capite
2
eiusd,
libri.
2)
Abhinc
versio
gallica
latinum
textum
presse
sequitur.
3)
et
en
sa
volonte
laquelle
ne
flechit
iamais.
|