38:26
quum
sentiret
non
procul
abesse
horribilem
vindictam
Dei.
Certum
etiam
est,
fuisse
detestatione
hac
commotum
et
impulsum,
ut
cuperet
alio
se
transferri.
Sed
non
loquitur
tantum
sua
causa:
respicit
enim
suos
populares,
et
proponit
in
medium
hos
affectus,
ut
possit
efficaciter
penetrare
in
eorum
animos.
Tenendum
igitur
est,
fuisse
talem
sympathiam
in
propheta,
ut
nullis
lacrymis
fuerit
contentus,
quin
cuperet
totum
caput
diffluere
in
lacrymas.
Certum
etiam
est,
indignatione
fuisse
accensum,
ut
cuperet
populum
suum
relinquere:
sed
quemadmodum
dixi,
voluit
tentare
an
his
modis
reduceret
aliquos
in
viam.
Hoc
igitur
versu
docet,
tam
detestabiles
esse
Iudaeos
ut
merito
cupiant
ab
ipsis
remotissimi
esse
omnes
Dei
cultores.
Quis
ergo
ponet
me
in
deserto?
Nunc
quaerit
sibi
dari
aliam
patriam:
non
vult
habitare
in
loco
amoeno,
vel
offerri
commodum
aliquod
hospitium:
sed
cupit
statui
in
deserto,
in
diversorio,
inquit,
viatorum.
Non
loquitur
de
diversoriis,
quae
erant
in
pagis
et
urbibus,
sed
de
diversorio
deserti:
quemadmodum
videbimus
ubi
per
sylvas
longum
est
et
molestum
iter,
tuguria
quaedam
componi,
si
forte
deprehensus
fuerit
viator
tenebris
noctis,
ut
possit
latere,
sub
tecto
scilicet,
ne
sub
dio
cubet.
De
hac
ergo
specie
diversorii
loquitur
propheta.
Ergo
intelligit
haud
dubie
tugurium:
sed
quantum
ad
vocem
ipsam
spectat,
quemadmodum
dixi,
teneamus
proprium
sensum.
Summa
est,
potiorem
esse
habitationem
deserti
inter
feras
belluas,
quam
in
populo
illo
abominabili.
Hoc
voto
in
se
accendit
totius
populi
rabiem,
vel
maioris
partis:
sed
oportuit
ita
vehementer
insurgere,
quia
nullis
sanis
admonitionibus
obtemperabant,
nullis
etiam
consiliis
:
ideo
pungendi
erant
hac
vehementia,
imo
urgendi
talibus
probris.
Relinquam
igitur
populum
meum.
Hoc
emphatice
dicitur,
quia
dulce
est
cuique
natale
solum,
deinde
dulce
est
habitare
inter
suos.
Quum
ergo
propheta
cupit
se
transferri
in
desertum,
et
ita
populum
suum
relinquere,
cognatos
omnes
et
gentem
ex
qua
erat
oriundus,
et
ab
ipsis
deficere:
hinc
sequitur
ventum
fuisse
ad
extrema:
et
ratio
etiam
additur,
Quoniam
omnes
sint
adulteri.
Metaphorice
accipio
vocem
QiDfrOft,
nempe
quod
defecerant
omnes
a
Deo,
et
sese
prostituerant
impiis
superstitionibus,
vel
quod
ita
vitiati
erant
et
corrupti,
ut
nulla
restaret
integritas.
Non
ergo
proprie
vocat
adulteros,
qui
addicti
essent
scortationibus,
sed
qui
referti
essent
omnibus
corruptelis.
Postea
vocat
eos
conventum
defectorum,
aut
perfidorum:
"isy
significat
prohibere,
inde
H1KJ?
significat
conventum
condictum,
ubi
scilicet
vel
iureiurando,
vel
legibus
coguntur
homines,
et
postquam
indictus
est
conventus,
non
audent
discedere.
Ergo
propheta
hac
voce
designat
conspirationem,
quae
erat
in
populo
illo:
quasi
diceret,
non
minus
affixos
esse
suis
sceleribus,
26
|