[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


29:259  259  HOMILIA  IL  260  Quid  tibi  cum  Anna  uxore  est  rei?  Quid  molesta  es?  Quid  afflictae  tam  insolenter  insultas?  Annon  uxor  est,  etsi  non  idem  tecum  a  Deo  sortita  beneficium  ut  ex  me  liberos  susciperet?  Istiusmodi  sane  verbis  erat  coercenda:  sed  Elcanae  satis  est  uxorem  consolari,  et  se  illius  patronum  profiteri  :  quare  iubet  eam  bono  esse  animo,  ac  de  se  omnia  sperare  officia,  non  secus  ac  si  decem  filios  baberet.  In  summa  videmus  Elcanam  Annae  uxori  patrocinari,  et  amorem  erga  illam  suum  profiteri,  quod  arrogantis  illius  feminae  contumelias  modeste  ac  patienter  tulisset.  Caeterum  et  illud  observandum,  non  fuisse  leves  ac  momentaneas  iniurias,  sed  diuturniores,  ut  quae  quotannis  ascendentibus  illis  Schiluntem  ad  sacrificandum  renovarentur.  Ubi  nobis  iterum  obstinatae  feminae  pertinacia  observanda,  quam  non  sacrae  illae  caeremoniae,  non  divina  lex  a  proposita  malitia  dimovent,  sed  potius  occasionem  novarum  rixarum  subministrant.  Quare  omnem  humanitatem  exuisse,  omnem  Dei  timorem  abiecisse  merito  dici  potest.  Danda  itaque  nobis  opera  ne  malo  assuescamus.  Nam,  quaeso  quales  quantaeque  diaboli  fraudes  quibus  in  hominibus  operatur?  Cui  si  locum  dederimus,  futurum  est  ut  incauti  paulatim  in  feras  transformemur,  ut  rationi  nullus  amplius  locus  supersit.  Porro  quid  Elcanas  profecerit  duabus  contra  divinae  legis  instituta  ductis  uxoribus,  vel  ex  eo  conspicuum  est,  quod  utrinque  constringatur:  hinc  lacrymabundam  ex  iniuria  passa  uxorem,  inde  alteram  arrogantem  ex  illata  conspicit,  sed  tanto  malo  remedium  adferre  nequit  :  etsi  non  dubium  est  quin  illatae  uxori  iniuriae  acriter  eum  momorderint  atque  lancinarint.  Sed  quid  agas,  iugo  se  illicito  implicuerat,  itaque  libertate  privatus  serviat  necesse  est.  Si  una  contentus  fuisset  uxore,  quamvis  morosam  ac  difficilem,  tamen  iuvante  Deo  legitimis  remediis  domuisset:  sed  quandoquidem  matrimonii  legem  violavit,  seque  praeter  priorem  alteri  addixit,  quis  non  iure  agi  cum  illo,  si  hinc  inde  nascuntur  illi  molestiae,  merito  iudicabit?  Sic  patriarchas  ipsos  polygamos  factos  Deus  ipse  variis  modis  castigavit,  tam  ut  hoc  sibi  in  illis  etiam  displicere  vitium  demonstraret,  quam  ut  ne  quis  illorum  exemplo  se  tueretur.  Abrahamus  alteram  uxorem,  etiam  hortante  Sara,  duxit:  sed  quas  tandem  poenas  luit,  coactus  proprium  filium  abdicare  et  laribus  suis  expellere?  Et  quidem  non  magnificis  donis,  ut  divitem  et  opulentum  virum  decebat,  onustum,  sed  unico  pane  et  utre  aquae  pleno  donatum  lacrymis  filium,  ex  ancilla  licet,  prosequi  videmus,  Deo  ipsum  ad  istiusmodi,  ut  ita  dicam,  severitatem  inducente.  Quid  vero  Iacobus,  Rachelem  uxorem  alteri  adducens  in  quas  se  miserias  immersit?  Pacta  quidem  illi  fuerat  ingens  iniuria  supposita  Lea  pro  Rachele  prius  desponsata  :  verum-   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci