10.1:259
CONSILIA.
voluntas,
ut
illi
vos
submittatis,
quam
ut
fraena
laxetis
vestris
affectibus.
Nam
et
infidelium
olim
exemplum
hic
nobis
incutiat
pudorem
oportet.
Utcunque
enim
illi
non
eam
reverentiam
adhibuerint
in
suis
superstitionibus,
quae
a
nobis
praestanda
est
in
sacramentis:
hoc
tamen
habuerunt
pro
confesso,
ab
illis
arcendos
esse
quicunque
aliquo
crimine
polluti
censerentur.
Quum
vero
coena
Domini
alicui
interdicitur,
ne
se
perpetuo
excludi
existimet,
neque
coniici
in
desperationem,
sed
hoc
:geri
ut
sese
deiiciat,
utque
alii
per
illum
discant.
(Juuin
igitur
hoc
totum
Dei
verbo
praescribatur,
petimus
a
vobis
per
Dominum,
ne
vos
subiicere
pudeat
rei
de
qua
compertum
habetis
quam
recta
quamque
sancta
sit.
Non
est
etiam
nobis
dubium,
esse
apud
vos
delectos
homines
et
constitutos
ad
corrigenda
scandala,
ad
monendos
qui
peccaverint,
atque
illos
agnoscendos
qui
sese
honeste
gerunt.
Qui
autem
ad
ea
munera
vocantur,
eam
humanitatem,
eamque
moderationem
prae
se
ferre
debent,
ne
censurae
praetextu
quis
infametur,
aut
prematur
calumniis,
falsis
delationibus
aut
suspicionibus.
Atque
hoc
attingimus
nominatim,
ut
ita
admittantur
quae
fient
admonitiones,
ut
is
ad
quem
pertinebunt
audiatur
etiam
si
quam
excusationem
habeat,
ne
aperiatur
fenestra
detrahendi
et
molestia
afficiendi
innocentes.
Sic
igitur
expediet
aliquem
pro
officio
deferri
apud
seniores,
ut
delato
sese
purgare
liceat:
ac
si
innocens
comperiatur,
delator
seorsim
corrigatur
ut
minus
circumspectus:
sin
vero
malus
animus
ad
delationem
calumniosam
ipsum
impulit,
illud
esset
plane
intolerabile.
Vestrum
est
autem
orare
Dominum,
ut
quos
ad
istud
munus
elegistis,
illos
spiritu
suo
regat
cum
vera
prudentia,
mansuetudine,
zelo,
rectitudine.
Vos
vero
ipsos
sinite
fraenis
illis
contineri,
quibus
omnes
opus
habemus:
et
quorum
est
inspicere
in
alios,
primi
illi
et
corrigantur
et
castigentur.
Inter
alia
vitia
quae
multi
sibi
condonari
vellent,
unum
est:
nempe
ut
liceret
ipsis
beneficia
illa
papatus
quae
vocant
retinere,
vel
de
illis
negotiari.
Quod
omnino
extra
disceptationem
damnandum
est.
Crimen
est
enim
quod
christianismo
diserte
repugnat,
si
quis
se
talibus
sacrilegiis
contaminet.
Alterum
est
non
tanti
momenti
in
speciem,
offerre
nempe
infantes
ad
baptismum
papisticum,
aut
prosequi
funera
mortuorum.
Atqui
ubi
illi,
qui
hoc
sibi
licere
aut
non
imputari
volunt,
serio
se
ipsos
excusserint,
ac
Deum
iudicem
sibi
posuerint
ante
oculos,
facile
in
se
ipsos
ferent
sententiam.
Satis
enim
est
notum
vobis,
quam
foedis
et
detestandis
superstitionibus,
adeoque
meris
Satanae
ludicris
foedatus
sit
baptismus
in
papatu,
ut
quisquis
offert
illic
infantem,
polluat
ipsum
quantum
in
ipso
est,
non
autem
benedictionem
Domini
ipsi
procuret.
Participare
etiam
precibus
quae
fiunt
pro
mortuis,
|