[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


52:258  Utrumque  ergo  se  ex  Christi  gratia  fatetur  habere,,  quod  semel  evectus  est,  et  quod  permaneat  in  statu.  13.  Blasphemus  et  persequutor.  Blasphemus  adversus  Deum,  persequutor  et  violentus  adversus  ecclesiam.  Videmus  quam  ingenue  agnoscat  quod  illi  probro  dari  poterat:  quam  non  extenuet  sua  peccata,  quam  libenter  suam  indignitatem  fatendo,  magnitudinem  gratiae  Dei  amplificet.  Nam  persequutoris  nomine  non  contentus,  furorem  suum  ac  saevitiam  altero  nomine  magis  exprimere  voluit.  Quia  ignorans  feci  in  incredulUate.  Yeniam,  inquit,  meae  incredulitatis  obtinui,  quia  ex  ignorantia  manabat.  Nam  persequutio  et  violentia  nihil  quam  incredulitatis  fructus  erant.  Atqui  videtur  innuere,  nullum  esse  veniae  locum  nisi  ubi  suppetit  ignorantiae  excusatio.  Quid  ergo?  an  si  quis  sciens  peccaverit,  nunquam  ignoscet  Deus?  Respondeo,  notandum  esse  incredulitatis  nomen,  quod  dictum  Pauli  ad  priorem  legis  tabulam  restringit.  Secundae  tabulae  transgressiones,  etiamsi  voluntariae  sunt,  condonantur:  qui  sciens  et  volens  priorem  tabulam  violat,  quia  recta  se  Deo  opponit,  peccat  in  spiritum  sanctum.  Neque  enim  infirmitate  labitur,  sed  adversus  Deum  impie  ruendo,  certum  reprobationis  suae  signum  edit.  Et  hinc  colligi  potest  definitio  peccati  in  spiritum  sanctum:  primum,  quod  sit  directa  in  Deum  contumacia  in  transgressione  prioris  tabulae:  deinde  quod  sit  malitiosa  veritatis  reiectio.  Ubi  enim  non  respuitur,  destinata  malitia,  Dei  veritas:  non  resistitur  spiritui  sancto.  Denique  incredulitas  loco  generis  ponitur:  malitiosum  autem  propositum,  quod  opponitur  ignorantiae,  est  quasi  differentia.  Perperam  itaque  faciunt  qui  peccatum  in  spiritum  sanctum  constituunt  in  transgressione  secundae  tabulae.  Perperam  et  illi  qui  inconsideratum  et  caecum  impetum  damnant  tanti  criminis.  Nam  tunc  demum  peccatur  in  spiritum  sanctum,  quum  voluntarium  bellum  suscipiunt  adversus  Deum  homines  mortales,  ut  lucem  spiritus  sibi  oblatam  exstinguant.  Horrenda  est  enim  eiusmodi  impietas,  et  immanis  audacia.  Nec  dubium  est  quin  tacita  denuntiatione  terrere  voluerit  omnes  qui  semel  illuminati  fuerunt,  ne  adversus  cognitam  veritatem  impingant:  quia  exitialis  sit  casus.  Nam  si  propter  ignorantiam  Paulo  suas  blasphemias  ignovit  Deus:  qui  scienter  dataque  opera  blasphemant,  nullam  veniam  sperare  debent.  Sed  videtur  id  frustra  dici:  nusquam  enim  sine  ignorantia  potest  esse  incredulitas,  quae  semper  caeca  est.  Respondeo,  ex  infidelibus  alios  ita  esse  caecos,  ut  falsa  recti  imaginatione  fallantur:  alios  autem  sic  excaecatos,  ut  malitia  tamen  praevaleat.  Paulus  non  omnino  vacuus  erat  pravo  affectu:  sed  inconsideratus  zelus  abripiebat  hominem,  ut  rectum  esse  putaret  quod  agebat.  Non  erat  ergo  adversarius  Christi  proposito,  sed  errore  et  inscientia.  Pharisaei,  qiii  17  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci