[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


55:257  257  CAPUT  III.  258  redes:  quod  est  praecipuum.  Tametsi  autem  aliquae  a  spe  salutis  alienae  sunt,  quia  tamen  ipsis  non  minus  ac  viris,  a  Domino  offertur,  hoc  ad  sexus  honorem  sufficit.  Ne  preces  vestrae.  Nam  rite  invocari  Deus  nequit,  nisi  tranquillis  ac  sedatis  animis.  Inter  iurgia  et  lites  precibus  non  est  locus.  Alloquitur  quidem  Petrus  maritum  et  uxorem,  dum  iubet  concordes  esse  ut  simul  Deum  uno  animo  precentur.  Sed  hinc  colligi  potest  generalis  doctrina,  neminem  ad  Deum  posse  accedere,  nisi  qui  fratribus  suis  coniunctus  est.  Ergo  sicuti  haec  ratio  domesticas  omnes  turbas  et  iurgia  debet  componere,  ut  in  singulis  familiis  invocetur  Deus:  ita  in  communi  omnium  vita  ad  rixas  omnes  cohibendas,  quasi  fraenum  esse  debet.  Sumus  enim  plusquam  insani,  si  viam  nobis  ad  invocadum  Deum  scientes  ac  volentes  praecludimus:  quum  sit  hoc  unicum  salutis  nostrae  asylum.  Nonnulli  exponunt:  Parce  et  temperanter  uxore  utendum  esse,  ne  frequens  coitus  precandi  studium  impediat:  iuxta  illud  Pauli  (1.  Cor.  7,  5),  Ne  vos  fraudetis  mutuo,  nisi  ex  consensu  ad  tempus,  ut  vacetis  ieiunio  et  precationi.  Sed  latius  patet  haec  Petri  doctrina:  deinde  Paulus  non  intelligit  preces  abrumpi  mutua  cohabitatione.  Ergo  retineatur  expositio  quam  attuli.  8.  Denique  sitis  omnes  idem  sentientes,  compatientes,  fraterne  vos  diligentes,  misericordes,  humiles:  9.  non  reddentes  malum  pro  malo,  vel  convictum  pro  convitio:  imo  potius  benedicentes,  scientes  quod  in  hoc  vocati  sitis,  ut  benedictionem  haereditate  consequamini.  Sequuntur  nunc  generales  praeceptiones  quae  promiscue  ad  omnes  pertinent.  Porro  summatim  quaedam  recenset,  quae  maxime  ad  fovendam  amicitiam  et  caritatem  necessaria  sunt.  Primum  est,  ut  idem  omnes  sentiamus.  Tametsi  enim  amicis  liberum  est  diversa  sentire:  est  tamen  haec  velut  nubecula,  quae  amorem  obscurat:  imo  ex  hoc  semine  facile  odium  nascitur.  SofXTua&eta  ad  omnes  sensus  extenditur,  quam  ea  inter  nos  viget  concordia,  ut  quisque  proximorum  malis  non  secus  ac  suis  condoleat,  prosperis  rebus  laetetur:  non  se  ipsum  modo  curet,  sed  alios  etiam  complectatur.  Quod  proxime  sequitur,  fraterne  vos  dilig  e  n  t  e  s  ,  peculiariter  inter  fideles  valet.  Nam  ubi  Deus  agnoscitur  pater,  illic  demum  vere  regnat  fraternitas.  Misericordia,  quam  subiicit,  non  modo  ad  iuvandos  fratres,  levandasque  eorum  miserias  nos  sollicitat:  sed  etiam  ad  tolerandas  eorum  infirmitates  nos  instituit.  In  eo  quod  sequitur,  duplex  est  lectio  apud  Graecos:  mihi  tamen  probabilior  videtur  illa  quam  posui  in  contextu:  quandoquidem  scimus  hoc  praecipuum  conservandae  Calvini  opera.  Vol.  LV.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci