[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


41:257  257  IN  DANIELEM.  CAP.  XI.  258  et  stabiles,  quamvis  Satan  diversis  machinis  fidem  nostram  labefactare  conetur.  Nisi  ergo  perstamus  in  illa  firmitate,  quae  hic  nobis  describitur,  certum  est  nunquam  vere  et  solide  cognitum  a  nobis  fuisse  Deum.  Et  relativum  etiam  pondere  non  caret,  quum  dicit,  Populus  qui  cognoverint  Deum  suum.  Est  enim  tacita  exprobratio,  quoniam  Deus  sese  patefecerat  Israelitis  quantum  satis  erat  ad  ipsos  retinendos.  Nemo  igitur  excusationem  obtendere  potuit,  quin  reus  esset  impiae  et  sacrilegae  perfidiae,  postquam  ita  familiariter  in  lege  et  prophetis  edoctus  fuerat.  Iam  accommodanda  etiam  est  ad  tempus  nostrum  haec  doctrina.  Hodie  videmus  quam  multi  ex  ecclesia  diffluant  Probatio  enim  cribrat  eos  omnes  qui  profitentur  se  esse  Christi:  multi  autem  excutiuntur  tanquam  paleae,  et  exigua  portio  manet.  Ne  igitur  fidem  nostram  evertat  eorum  defectio,  qui  ita  leviter  pietatem  abnegant  vel  illecti  blanditiis  Satanae,  vel  ab  improbis  decepti:  veniat  nobis  in  mentem  quod  hic  dicit  angelus,  nempe  veram  Dei  cognitionem  fore  victricem  in  cordibus  nostris,  ut  pergamus  nihilominus  in  cursu  nostro.  Utque  constanter  fideles  magis  ac  magis  proficiant  in  legis  et  evangelii  doctrina  dicit,  Fortificabunt  se,  et  facient.  Hic  facere  accipitur  pro  exsequi,  exploicter  quod  dicimus  gallice,  quasi  diceret,  Animos  colligent  ut  fungantur  suo  munere.  Nam  facere,  vel  exsequi  refertur  ad  vocationem  piorum.  Ergo  ne  pigri  sint  vel  segnes  in  officio  (inquit  propheta)  in  his  certaminibus  robur  colligent.  Et  unde?  Ex  cognitione  Dei.  Videmus  ergo  fidem  non  esse  rem  otiosam,  vel  frigidam  imaginationem,  quae  iaceat  suffocata  in  animis  nostris,  sed  esse  operatricem,  ut  ita  loquar,  quoniam  ex  fide  robur,  ex  robore  autem  exsequutio,  ne  scilicet  tardi  simus  in  nostra  vocatione.  Sequitur,  33.  Et  intelligentes  populus  (hoc  est,  qui  docti  erunt  in  populo)  docebunt  (ad  verbum,  intelligere  facient)  multos  (quidam  Maskilim  transitive  accipiunt,  sed  falluntur  et  coarguit  ipsorum  inscitiam  quod  postea  subaudiunt  in  verbo  Iabinu  relativum,  Et  qui  docebunt:  simplex  ergo  sensus  est,  Qui  intelligentes  erunt  in  populo,  docebunt  multos),  et  cadent  in  gladio,  et  flamma,  et  exsilio  (vel  captivitate),  et  direptione,  diebus  multis.  34.  Et  in  cadendo  (quum  ipsi  cadent)  iuvabuntur  auxilio  (ab  eadem  radice  duae  istae  voces  veniunt,  fortificabuntur  fortitudine,  iuvabuntur  auxilio)  modico:  et  adiungent  se  illis  multi  in  blanditiis.  Hic  propheta  edoctus  ab  angelo  praedicit  inter  multos  apostatas  fore  tamen  quosdam  dissimiles  qui  retinebunt  populum  in  puro  cultu  Dei  et  timore.  Nec  dubium  est  quin  specialiter  loquatur  de  sacerdotibus.  Maior  pars  desciverat,  imo  trahebant  in  Calvini  opera.  Vol.  XLI.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci