8:255
255-256
DE
AETERNA
DEI
PRAEDESTINATIONE.
256
quam
fides
in
Christum,
palam
oblatis
evangelii
promissionibus
contenta,
sic
nimis
crassi
stuporis
est,
non
agnoscere,
apertos
esse
nobis
mentis
oculos
a
Deo:
quia
nondum
in
utero
conceptos
elegit,
ut
fideles
essemus.
Fuisse
autem
hoc
impuro
nebuloni
propositum,
ut
non
modo
notitiam
electionis
deleret
ex
hominum
animis,
sed
eius
quoque
virtutem
prorsus
everteret,
ex
eius
deliriis
quae
in
actis
publicis
habetis
eius
manu
scripta
diserte
liquet:
ubi
asserit,
fidem
ab
electione
non
pendere,
quin
potius
electionem
esse
in
fide
sitam:
nullos
in
caecitate
manere
ob
ingenitam
naturae
corruptionem,
quia
rite
omnes
illuminentur
a
Deo:
nos
Deo
facere
iniuriam,
quia
deseri
tradimus,
quos
spiritus
sui
illuminatione
[pag.
7]
non
dignatur:
trahi
generaliter
et
ex
aequo
omnes
homines,
nec
discrimen
nisi
a
contumacia
incipere
:
quum
Deus
se
ex
lapideis
cordibus
carnea
facturum
promittit,
nihil
aliud
intelligi,
quam
ut
gratiae
Dei
simus
capaces,
idque
promiscue
ad
totum
genus
humanum
extendi,
quum
singulare
ecclesiae
privilegium
esse
scriptura
dilucide
affirmet
Quantum
ad
Dei
providentiam,
qua
mundus
regitur:
inter
pios
omnes
fixum
hoc
et
confessum
esse
debet,
non
esse
cur
suis
peccatis
socium
homines
Deum
ascribant,
vel
ullo
modo
secum
involvant
ad
partem
culpae
sustinendam:
sed
quum
scriptura
doceat,
reprobos
quoque
irae
Dei
esse
organa,
quibus
partim
fideles
suos
erudiat
ad
patientiam,
partim
hostibus
poenas
infligat,
quales
merentur,
profanus
nugator
nihil
a
Deo
iuste
fieri
contendit,
nisi
cuius
ratio
sub
oculis
posita
iaceat
Omne
enim
discrimen
inter
causas
remotas
et
propinquas
tollens,
aerumnas
sancto
Iob
impositas
Dei
opus
censeri
non
patitur,
quin
pariter
cum
diabolo,
Chaldaeis
et
Sabaeis
latronibus
reus
fiat.
Quod
autem
itio
praeterito,
cum
duobus
aliis,
Alberto
Pighio
et
Georgio
Siculo,
congressi
sumus:
id
duplici
nomine
expedire
nobis
[pag.
8]
visum
est
Nam
quum
indoctus
rabula
nihil
proferret,
nisi
ex
duabus
istis
lacunis
haustum,
adeoque
male
dicta
in
deterius
raperet,
nimis
frigidum
cum
eo
fuisset
certamen.
Uno
exemplo
contenti
sint
lectores.
Quibus
cavillis
Pighius
et
Georgius
primum
ad
Ephesios
caput
obscurent,
suo
loco
ostensum
est
Atque
insulse
quidem
illi,
sed
foedior
huius
inscitia,
qui
non
erubuit
in
curia
vestra,
et
illo
verendo
consessu
effutire,
et
quod
temere
effutiverat,
pertinaciter
tueri:
Non
tractari
illic
de
communi
piorum
salute,
sed
quod
Paulus
et
reliqui
collegae
in
munus
apostolicum
electi
fuerint
Ac
tam
futile
quidem
commentum
extemplo,1)
sicuti
memoria
tenetis,
refellere
promptum
fuit:
Si
qui
se
tali
magistro
discipulos
addicerent,
nimis
infaustam
theologiam
discere,
quae
nos2)
omnes
vitae
aeternae
fiducia
privaret,
quando
soli
apostoli
divinae
adoptionis
compotes,
et
Deo
per
Christum
reconciliati
et
benedicti,
et
in
societatem
sanctorum
asciti
essent
His
quidem
in
re
praesenti
fuit
locus,
sed
libro
edito
tam
insipidum
animal
refellere,
non
ita
forte
congrueret
Neque
vero
nos
latet
quantopere
sibi
placeat:
neque
mirum
est,
in
eo,
qui
abiecta
monachi
cuculla
repente
medici
personam
[pag.
9]
induit,
tantum
esse
audaciae,
sed
in
eius
gratiam
cum
multorum
fastidio
ineptire
a
modestia
nostra
alienum
fuit
Deinde,
quoniam
duo
illi
noti
sunt
ac
professi
evangelii
hostes,
alter
etiam
Calvinum
nominatim
aggressus
bellum
nobis
et
huic
ecclesiae
indixerat,
impiae
doctrinae
venenum
publice
libris
excusis
sparsum
purgare
consultius
visum
est,
quam
naenias
vulgando,
quae
melius
latent,
importune
fatigare
hominum
aures,
supervacuis
certaminibus
iam
plus
satis
vexatas.
Faxit
Dominus
Deus,
Magnifici
et
praestantes
viri,
ut
quod
hactenus
magna
cum
laude
fecistis,
indefessi
ad
extremum
usque
puram
evangelii
doctrinam,
quae
tam
infesta
mundi
violentia
undique
pulsatur,
fide
praesidioque
vestro
tueri
pergatis:
et
pios
omnes,
qui
se
in
patrocinium
vestrum
conferunt,
hospitio
excipere
non
desinatis:
quo
sit
urbs
vestra
inter
horribiles
istos
motus
fixum
Deo
sanctuarium,
et
fidele
Christi
membris
asylum.
Ita
etiam
fiet,
ut
eum
perpetuum
salutis
vestrae
praesidem
sentiatis:
et
quod
illi
sacratum
erit
domicilium,
eius
virtute
tutum,
nunquam
labascat
Calendis
Ianuar.
M.
D.
LII.
1)
exemplo
Beza,
Amst
^t
Niem.
{GaUus:
sur
le
champ).
2)
non
omnes,
iidem.
|