50:255
255
EPIST.
PAULI
AD
GALATAS
256
pere
abominatur?
Verum
ita
praecidi
omnibus
videtur
spes
salutis.
Nam
quotusquisque
est
qui
non
istorum
vitiorum
aliquo
laboret?
Respondeo,
Paulum
non
omnibus,
qui
peccaverint,
minari
abdicationem
a
regno
Dei,
sed
qui
tales
manent
absque
poenitentia.
Sancti
quoque
interdum
graviter
laborant,
sed
in
viam
redeunt.
Non
ergo
in
hoc
catalogo
censentur:
quia
non
sibi
indulgent.
Denique
omnes
divini
iudicii
minae
ad
resipiscentiam
nos
vocant,
"cui
semper
apud
Deum
parata
est
venia:
sed
in
testimonium
nobis
cessurae
sunt,
si
manemus
obstinati.
Pro
verbo
possidendi
apud
Paulum
est
xX7]povo{ieTv,
quod
est
haereditario
iure
consequi.
Neque
enim
alio
quam
adoptionis
iure,
vitam
aeternam
obtinemus:
ut
alibi
visum
est.
22.
Fructus
vero
spiritus
est
caritas,
gaudium,
pax,
tolerantia,
comitas,
benignitas,
fides,
23.
mansuetudo,
temperantia.
Adversus
eiusmodi
non
est
lex.
24.
Qui
autem
Christi
sunt,
carnem
crucifixerunt
cum
affectibus
et
concupiscentiis.
25.
Si
vivimus
spiritu,
etiam
spiritu
ambulemus.
26.
Ne
simus
inanis
gloriae
cupidi,
invicem
provocantes,
invicem
invidentes.
22.
Fructus
vero.
Sicuti
prius
totam
hominis
naturam
damnavit,
quia
nullos
nisi
vitiosos
ac
reprobos
fructus
proferat
:
ita
nunc
omnes
virtutes,
honestos
et
bene
compositos
affectus
a
spiritu
prodire
docet:
hoc
est,
a
gratia
Dei
et
renovatione,
quam
habemus
a
Christo.
Perinde
igitur
est
ac
si
dixisset,
nihil
ab
homine
nisi
malum,
nihil
boni
nisi
a
spiritu
sancto.
Tametsi
enim
saepe
in
hominibus
non
regenitis
exstiterunt
illustria
mansuetudinis,
fidei,
temperantiae,
liberalitatis
exempla:
certum
est
tamen,
fallaces
duntaxat
fuisse
larvas.
Est
praeclara
quaedam
virtus
in
Curio,
in
Fabricio,
in
Catone
temperantia,
in
Scipione
comitas
et
liberalitas,
in
Fabio
tolerantia:
sed
in
hominum
conspectu
modo,
sed
civili
tantum
aestimatione.
Apud
Deum
vero
nihil
purum,
nisi
ex
fonte
omnis
puritatis.
Gaudium
hic
accipio,
non
ut
14,
17
ad
Romanos:
sed
pro
hilaritate
quam
erga
proximos
exhibemus,
quae
sit
morositati
contraria:
sic
et
fidem
pro
veritate,
ut
opponatur
astutiis
et
fraudibus
et
mendacio.
Pacem
oppono
rixis
et
contentionibus.
T
o
l
e
r
a
n
t
i
a
est
animi
mansuetudo,
qua
fit
ut
omnia
boni
consulamus,
non
simus
statim
irritabiles.
Reliqua
clara
sunt.
Nam
fructus
describit
unde
patefiat
qualis
sit
cuiusque
animus.
Quid
ergo,
dicet
quispiam,
de
impiis
et
idololatris
iudicii
fiet,
qui
eximia
virtutum
specie
enituerunt?
Nam
ab
operibus
spirituales
apparent.
Respondeo,
quemadmodum
non
omnia
carnis
opera
in
homine
carnali
conspicua
sunt,
sed
carnales
se
esse
produnt
noc
vel
illo
vitio:
ita
non
aestimandum
esse
hominem
spiritualem
ab
una
virtute.
Nam
interea
per-
|