5:255
EPISTOLA
L
quemque
sanctificantes,
qui
non
illis
aliquid
in
os
dederit.
Hanc,
inquam,
accipiendam
esse
excusationem
nego.
Quid
enim
diplomata
illa,
quorum
te
gratiam
appetere
simulas?
An
non
edita
voce
clamant,
ut
nummis
relictis
plenas
anathemate
atque
omni
exsecratione
dignas
indulgentias
tibi
auferas?
Hoc
qui
intelligunt
(nemo
autem
non
intelligit)
ac
nummum
te
offerre
vident
(videri
autem
nisi
cuperes,
non
faceres)
num
parum
luculentam
[pag.
20]
habent
abs
te
testificationem,
indulgentiarum
participatione
velle
te
uti
frui?
Atqui
earum
latebras
si
excusseris,
nusquam
prolixius
quam
illic
Christum
cum
sua
cruce
irrideri
comperies.
Aqua
denique
illa,
diabolicis
exorcismis
consecrata,
frontem
qui
aspergunt,
quam
omnino
frontem
habent,
ut
impune
id
licere
contendere
ausint?
Quid
enim
tali
sibi
aspersione
volunt?
an
ut
putidae
aquae
guttula
faciem
in
publico
emaculent?
an
ita
in
celebri
hominum
coetu
sine
causa
lascive
ludunt?
Neutrum
istorum
est,
nec
quidquam
simile.
Verum
spectantem
populum
eo
symbolo
attestantur,
exorcismi
sanctitatem
se
contemptui
non
habere.
Quo
simul
haud
dubie
omnes,
quae
ab
exorcismis
evomuntur,
blasphemias
obsignant:
virtutem
illi
aquulae
infusam
esse,
qua
1)
daemones
pellat,
curet
morbos,
abigat
phantasmata,
noxas
omnes
dissolvat.
Ac
ne
calumniose
me
criminari
sua
facta
queri
possint,
quae
procul
absint
ab
ea,
quam
illis
affingo,
impietate,
eorum
conscientiam
semper
appello,
eiusmodi
ritibus
dum
perfunguntur,
an
aliquid
minus,
quam
quod
reprehendo,
populo
persuadere
velint?
Illum
igitur
ipsum
populum,
cuius
satisfacere
iudicio
hic
student,
illis
iudicem
fero:
e
quo
nemo
erit,
qui
non
pronunciet,
idem
sibi
videri.
Iniquum
si
esse
dicant,
ad
hanc
se
exigi
regulam:
cum
apostolo,
cuius
istaec
est
severitas,
non
mecum,
expostulent.
Video
nullum
fore,
nec
mihi
dicendi
exitum,
nec
iis
finem
tergiversandi,
qui
repugnare
velint:
nisi
certa
una
in
re
constiterimus,
in
qua
planius
ac
penitus
evidenter,
id
quod
docere
volumus,
perspici
possit.
Sit
igitur
missa
nobis
exempli
loco,
in
quam
nisi
plusquam
iusto
iure
conferri
possit,
quidquid
de
idololatria
vel
scripturis
traditur,
vel
dici
potest,
quo
minus
caeremoniis
istis
omnibus,
a
quibus
tantopere
fugiendum
censeo,
velut
rebus
mediis
indifferenter
abutaris,
causam
non
dico.
Ipsam
autem
eligere
ex
omnibus
potissimum
libet:
quod
una
prae
omnibus
usque
adeo
sancta
observatione
colitur,
ut
quum
in
aliis
praetereundis
hominum
fallere
animadversionem
quoquo
modo
liceat,
hac
te
eximere,
quin
multorum
oculis
observeris,
haud
facile
queas.
Quo
fit,
ut
in
caeteris
quantum
insit
mali
1)
Edd.
rece.
1576
seqq.
quae
(par
laquelle
G-.).
|