[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


41:255  255  PRAELECTIONES  256  et  armis  cepisset  urbern^  non  tamen  ausus  fuisset  tantas  contumelias  inferre  templo  Dei,  nisi  adiutus  ab  illis  apostatis,  qui  iam  abiecerant  omnem  timorem  Dei,  et  quos  sola  ambitio  et  avaritia  impellebat,  ut  sese  coniungerent  cum  illo  impio  tyranno,  qui  manifestus  erat  ac  professus  hostis  religionis.  Confirmat  igitur  hic  angelus  quod  ante  dixerat,  nempe  sceleratos  qui  impie  agent  in  foedus  satellites  fore  latronis.  Nam  deducitur  vox  a  Rassa,  sed  intelligit  eos  qui  scelerate  se  gerent  contra  foedus  Dei.  Hoc  autem  refertur  ad  hostes  intestinos,  qui  ante  iactaverant  se  esse  filios  Abrahae,  et  qui  signum  foederis  in  corporibus  suis  gestabant,  nempe  circumcisionem.  Neque  etiam  hic  designat  quoslibet  e  media  et  contempta  plebe,  sed  impios  sacerdotes,  quemadmodum  expositus  fuit  locus  de  Menelao,  et  Iasone,  et  similibus.  Dicit  autem  hos  deceptum  iri  blanditiis  ab  Antiocho.  Neque  enim  dubium  est  quin  obtulerit  et  sacerdotibus,  et  aliis  quae  putabat  posse  esse  alicuius  momenti  apud  eos,  nempe  ut  unum  templo  praeficeret,  alterum  vero  lactaret  vanis  et  fallacibus  promissis  usque  ad  tempus,  inter  alios  distribueret  varia  munera.  Sic  factum  est,  ut  suis  blanditiis  eos  omnes  corrumperet.  Opponit  autem  propheta  sinceros  Dei  cultores,  et  i  copula  hic  in  adversativam  resolvi  debet.  Postquam  enim  dixit  multos  deceptum  iri  vanis  promissis,  et  illos  vocavit  foederis  transgressores,  nunc  adiungit,  Atqui  populus  qui  cognoscent  Deum  suum  roborabunt  se,  et  facient.  Significat  ergo  angelus,  eorum  de  quibus  loquutus  est  perfidiam  non  tanti  fore  apud  pios,  ut  ipsi  quoque  rapiantur  in  societatem  scelerum,  vel  sese  proiiciant  in  easdem  decipulas.  Quamvis  ergo  talis  erit  perfidia  in  defectoribus,  tamen  quicunque  cognoscent  Deum,  illi,  inquit,  sese  roborabunt.  Locus  hic  apprime  notatu  dignus  est,  quoniam  experientia  etiam  docet,  paucissimos  stare  in  suo  gradu,  ubi  multi  deficiunt.  Nam  unus  centum  fere  trahit  in  eandem  ruinam:  centum  autem  vix  poterunt  unum  retinere  sua  constantia.  Et  in  ea  re  perspicimus  quanta  sit  ingenii  nostri  pravitas.  Nam  ad  minimas  quaslibet  auras  non  tantum  movemur,  sed  concutimur:  ubi  autem  Dominus  materiam  firmitatis  nobis  ostendit,  non  tamen  desinimus  vacillare.  Apostolus,  quum  proponit  nobis  sanctorum  exempla  dicit  nubem  testium  nobis  versari  ante  oculos,  quae  nos  retineat  in  timore  Dei  et  pura  fidei  confessione  (Heb.  12,1).  Atqui  mox  illa  nubes  evanescit  nobis.  Interea  autem  si  quis  nebulo,  quem  ante  cognovimus  esse  hominem  nihili,  quem  damnavimus  ore  nostro,  vel  tantillum  declinet  a  recta  via,  putamus  illud  exemplum  sufficere  nobis  ad  excusationem.  Itaque  non  absque  causa  dixi,  hac  in  parte  patefieri  quam  perverso  et  maligno  simus  ingenio,  qui  multis  adiumentis  vix  possumus  trahi  ad  Deum,  rapimur  autem  vel  minimo  flatu  ad  diabolum  in   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci