1:255-256
IOANNES
CALVINUS
LECTORI.
In
prima
huius
nostri
operis
editione,
quia
cum
quem
sua
benignitate
Dominus
successum
dedit,
minime
exspectabam,
leviter,
maiori
ex
parte,
ut
in
minutis
operibus
fieri
solet,
defunctus
eram;
verum
quum
intelligerem,
eo
piorum
fere
omnium
favore
exceptum
esse,
quem
nunquam
voto
expetere,
nedum
sperare
ausus
fuissem:
ut
mihi
plus
multo
deferri
ex
animo
sentiebam
quam
essem
promeritus,
ita
magnae
ingratitudinis
fore
putavi,
nisi
adeo
propensis
in
me
studiis
ac
meam
industriam
sponte
invitantibus,
respondere
saltem
pro
mea
tenuitate
conarer.
Non
igitur
aliam
a
studiosis
gratiam
novo
operi
postulo,
quam
qua
me
adhuc
immerentem
iam
ante
prosequuti
sunt.
Sic
enim
eorum
benignitati
sum
obstrictus,
ut
mihi
abunde
futurum
sit,
si
debitam
gratiam
non
male
rependere
videar.
Et
facturus
id
quidem
eram
aliquanto
maturius,
nisi
totum
fere
biennium
Dominus
me
miris
modis
exercuisset.
Verum,
sat
cito,
si
sat
bene.
Opportune
autem
prodiisse
tunc
putabo,
ubi
sensero
fructum
aliquem
ecclesiae
Domini
attulisse.
Porro
hoc
mihi
in
isto
labore
propositum
fuit:
sacrae
theologiae
candidatos
ad
divini
verbi
lectionem
ita
praeparare
et
instruere,
ut
et
facilem
ad
eam
aditum
habere,
et
inoffenso
in
ea
gradu
pergere
queant.
Siquidem
religionis
summam
omnibus
partibus
sic
mihi
complexus
esse
videor,
et
eo
quoque
ordine
digessisse,
ut
si
quis
eam
recte
tenuerit
ei
non
sit
difficile
statuere,
et
quid
potissimum
quaerere
in
scriptura,
et
quem
in
scopum
quidquid
in
ea
continetur
referre
debeat.
Itaque,
hac
veluti
strata
via,
si
quas
posthac
scripturae
enarrationes
edidero,
quia
non
necesse
habebo
de
dogmatibus
longas
disputationes
instituere,
et
in
locos
communes
evagari,
eas
compendio
semper
astringam.
Ea
ratione,
magna
molestia
et
fastidio
pius
lector
sublevabitur;
modo
praesentis
operis
cognitione,
quasi
necessario
instrumento,
praemunitus
accedat.7
Sed
quia
huius
instituti
specimen
praebebunt
commentarii
in
epistolam
ad
Romanos,
re
ipsa
malo
declarare
quale
sit,
quam
verbis
praedicare.
Vale
amice
lector,
et
si
quem
ex
meis
laboribus
fructum
percipis,
me
precibus
tuis
apud
Dominum
adiuva.
Argentorati,
Calend.
August.
Anno
MDXXXIX.
Augustinus
Epistola
7.
1)
Ego
ex
eorum
numero
me
esse
profiteor,
qui
scribunt
proficiendo,
et
scribendo
proficiunt.
1)
Haec
Augustini
senten'ia
praefationi
ad
lectorem
addita
primum
legitur
in
ed.
1543.
|