41:254
templo,
ut
pii
agnoscant
Deum
non
cessisse
violentiae
tyranni,
sed
stare
integram
et
illibatam
eius
virtutem,
quamvis
templum
expositum
esset
tam
foedis
ludibriis.
Denique
voluit
fideles
retinere
in
hac
doctrina,
invictam
esse
Dei
potentiam,
qui
sibi
templum
illud
elegerat
instar
domicilii,
quamvis
ad
tempus
ita
insolesceret
Antiochus,
et
templum
una
cum
impiis
profanaret:
perinde
ac
si
iuberet
pios
oculis
fidei
respicere
in
potentiam
Dei,
quae
tunc
erat
abscondita,
et
quam
impii
pro
sua
superbia
pedibus
calcabant.
Fuit
sane
illud
spectaculum
plus
quam
triste
quum
statua
erecta
esset
in
templo.
Deus
enim,
quemadmodum
dictum
fuit,
promiserat
se
fore
tutorem
illius
montis
sacri.
Quum
ergo
ita
impii
proterve
insultarent,
quis
non
putasset
Deum
esse
victum,
nec
posse
amplius
locum
suum
tueri?
Ergo
hic
angelus
iubet
fideles
aliud
statuere
cum
animis
suis,
quam
oculis
adspiciant,
nempe
sanctuarium
quod
tunc
erat
debile,
et
quod
exutum
erat
omni
suo
praesidio,
tamen
esse
sanctuarium
virtutis,
idque
Dei
respectu.
Postea
adiungit,
Et
abolebunt
iuge
sacrificium:
quod
etiam
factum
est:
sed
breviter
haec
singula
perstringo,
quoniam
tandem
licebit
tempestive
summam
colligere.
Et
ponent,
vel
statuent,
illam
abominationem
quae
obstupescere
faciet*
Nam
quis
non
fuisset
attonitus
quum
videret
templum
derelictum
esse
a
Deo?
Nam
si
Deo
curae
erat
religio
illius
templi,
cur
non
obstitit
tanto
furori?
Cur
passus
est
se
ipsum
affici
tam
indigna
contumelia?
Ergo
his
tentationibus
angelus
occurrit,
et
dicit,
etiam
si
obstupefiant
optimi
quique
tanto
probro,
tamen
nihil
fortuito
contingere.
Nam
Deus
iam
haec
omnia
praeviderat,
et
decreverat
etiam.
Neque
enim
praedicta
fuerunt,
nisi
quia
voluit
Deus
probare
suorum
fidem,
deinde
poenam
exigere
de
ingratitudine
populi.
Sed
non
possem
hodie
absolvere.
Diximus
postrema
lectione
quam
serio
examine
probaverit
Deus
suorum
fidem,
quum
tantum
licentiae
permisit
Antiocho
ut
templum
pollueret,
et
ad
tempus
aboleret
sacrificia
et
totum
cultum:
deinde
statueret
abominationem
in
medio
templo,
quae
stupore
deiiceret
omnes
pios,
quoniam
prodigium
illud
non
poterat
conspici
quin
omnes
attoniti
essent,
quia
nemo
putasset
fieri
posse,
ut
Deus
tanto
probro
exponeret
sanctuarium
suum,
quod
unum
in
toto
orbe
elegerat.
Nunc
sequitur,
Et
transgressores
foederis
decipiet
blanditiis,
verum
populus
cognoscentes
Deum
suum
roborabit
se
et
faciet.
Hic
clarius
exprimit
Daniel
quod
prius
dixerat
de
corruptela
cultus
Dei,
adeoque
eversione,
nempe
quoniam
Antiochus
blande
ad
se
alliciet
homines
perfidos,
qui
tamen
erunt
ex
populo
Dei,
titulo
tenus
scilicet.
Atqui
ita
repetit
quod
prius
vidimus.
Fuerunt
enim
hypocritae
quasi
brachia
Antiochi,
quia
etiam
si
vi
|