29:254 necessitudo coram Deo apparentes oportuit pacem colere, quanto magis eos qui una familia continebantur id decuit? Quid igitur istis mulieribus faciendum arbitramur, quarum unus erat maritus? Nonne depositis odiis et simultatibus ad Deum illas opportebat accedere, tanquam unius corporis membra? Verum procul absunt ab hac cogitatione: nam neque de Dei gloria cogitant, neque de eiusmodi protestatione: sed potius in simultates intentae cum contemptu a Deo institutum ordinem evertunt. Nam interim Peninna prosequitur Annam odio, et simultatibus superbe indulget. Hinc eorum impietas apparet, qui Dei cultum verbis dum simulant, ex eo male faciendi occasionem arripiunt. Qui Deo sacrificabant testari palam ac profiteri videbantur velle se suosque omnes Deum ex animo colere. En tamen Penninam, alteram Elcanae uxorum, de sacrificiorum portione gloriabundam et ad iurgiorum occasionem abutentem, Deoque veluti aperte illudentem. Hic porro notandum, tunc temporis Dei populum ad sanctuarium et oratum et sacrificatum venisse, ut certior de exauditione precum fieret. Nam etsi fideles singulos domi fieri Deo supplices cum certa fiducia exauditionis oportuit, tamen peculiare testimonium suae praesentiae Deus in sanctuario praebere voluit, ut in eius veluti conspectum venientes, magis ac magis de divino erga se favore et benevolentia confirmarentur. Precibus vero nihil magis repugnans quam discordiae, odia et simultates. Nam obsecro, quomodo manus supplices ad Deum tendas, quibus tecum supplicanti velis oculos effodere? Qualis quantaque mortalium perversitas? Ad Deum accedere concordiam simulantes ac prae se ferentes, qui tamen corde simultates et odia premunt? Annon istud est nimis impudenter Deo mentiri? Quare Deum precari et odia cum fratribus exercere omnino contraria sunt. Deus enim preces veluti tesseram mutuae nostrae cum fratribus coniunctionis esse vult. Nec precantes propriam tantum causam agere, sed etiam proximorum commoda et salutem procurare iubet, ac singulari cura et sollicitudine ecclesiae totius salutem exposcere. Sic Christum, precari suos docentem, verba ista praescripsisse videmus. Nam nemo privatim panem suum quotidianum sed toti ecclesiae petere docetur, quum his verbis dicimus: Da nobis hodie panem nostrum quotidianum, Remitte nobis debita nostra. Magnae ergo divini nominis profanationis rea est Peninna Annam provocans et irritans, eoque maior et indignior eius petulantia, quod sociam lecti, quo quietior et pacatior est, eo magis tamen lacessit ac provocat. Nae inhumana Peninna fuit, quae superbiae suae laxans habenas in eam a qua laesa non fuerat adeo procax fuit. At quae causa tantarum simultatum? Nempe quaedam maior beneficentiae Dei erga Phe-