8:253
253-254
CLARISSIMIS
VIRIS
ET
MAGNIFICIS
SUIS
DOMINIS,
SYNDICIS
SENATUIQUE
GENEVENSI,
ECCLESIAE
PASTORES,
QUIBUS
VERBI
ADMINISTRATIO
TUM
IN
URBE
TUM
IN
AGRO
MANDATA
EST,
IUSTAM
SANCTAMQUE
REIPUBLICAE
ADMINISTRATIONEM
ET
FELICEM
SUCCESSUM
PRECANTUR.
Quae
nos
ad
libellum
hunc
scribendum
impulit
ratio,
eadem
ad
ipsum
vobis
nuncupandum
hortatur,
praestantissimi
Domini,
ut
sub
nomine
vestro
auspiciisque
exeat.
Electio
Dei
gratuita,
qua
sibi
ex
perdito
damnatoque
hominum
genere
quos
visum
est
adoptat,
hactenus
non
minus
reverenter
et
sobrie,
quam
sincere
et
absque
fuco
hic
tradita
a
nobis,
et
placide
a
populo
recepta
fuerat:
donec
circumforaneum
erronem
nuper
supposuit
turbarum
omnium
pater
Satan,
qui
et
doctrinam
nostram,
quae
ex
puro
Dei
verbo
sumpta
est,
convellere,
et
fidem
totius
populi
labefactare
tentaret.
Sed
quia
vel
ex
incenso
Dei
templo
voluit
famelicus
gloriolae
captator
innotescere,
ne
[pag.
4]
sacrilegae
audaciae
praemium
quod
aucupatus
est
reportet,
nomen
eius
silentio
nostro
sepultum
maneat
Caeterum,
quando
molestia,
quam
nobis
exhibere
conatus
est,
non
minus
vobis
communis
fuit,
fructum
inde
aliquem
ad
vos
pervenire
aequum
est.
Et
quemadmodum
vos
experti
sumus
strenuos
cordatosque
piae
causae
vindices,
ita
nostrarum
partium
esse
duximus,
quam
possemus
gratitudinem
vicissim
testari.
Eadem
etiam
opera,
quale
vestro
patrocinio
tutati
sitis
doctrinae
genus,
palam
constabit.
Etsi
enim
neque
generosos
'Reipublicae
praesides,
neque
Christi
ministros
anxie
a
rumoribus
pendere
decet:
quin
potius
sinistrae
multae
obtrectationes,
quae
sua
raucedine
fractae
paulatim
concidunt,
utrisque
fortiter
altoque
animo
spernendae
sunt:
magnopere
tamen
refert,
quasi
publicis
tabulis
consignatam
sub
oculis
et
inter
manus
hominum
exstare
rei
summam,
quae
falsas
aut
stultorum,
aut
levium,
aut
improborum
voces
coarguat,
et
simul
compescat
frivolos
vulgi
susurros.
Sparsus
multis
in
locis
fuit
rumor,
duris
eum
vinculis
constringi,
quum
per
medium
forum
quotidie
volitare
licuerit.
Quam
maligne
etiam
finxerint
virulenti
quidam
homines,
ad
capitis
supplicium
a
nobis
eum
exposci
Lpag.
5],
vos
nobis
optimi
estis
testes.
Tales
calumnias,
donec
evanescant,
contemptu
et
tranquilla
animi
magnitudine
refutare,
gravitatis
et
prudentiae
est.
Rursum
tamen,
ne
incerti
plerique
fluctuentur,
quorum
habenda
est
ratio:
statum
causae
omnibus
esse
expositum,
non
minus
expedit,
quam
ex
officio
nostro
est.
Serpit
instar
gangrenae
impietas,
inquit
Paulus,
nisi
obviam
eatur.
Ista
autem,
quam
sub
vestro
nomine
piis
omnibus
offerimus,
defensio,
tam
erit
ad
curandos
sanabiles,
ut
quidem
speramus,
validum
efficaxque
remedium,
quam
salubre
antidotum
sanis
et
integris.
Ac
digna
est
materia,
ad
quam
studia
sua
intendant
filii
Dei,
ne
coelestis
suae
geniturae
originem
ignorent.
Stulte
enim
quidam,
quia
evangelium
potentia
Dei
vocatur
in
salutem
omni
credenti,
hoc
praetextu
Dei
electionem
obliterant.
Atqui
venire
illis
in
mentem
debuerat,
unde
oriatur
fides.
Passim
autem
scriptura
clamat,
Deum
filio
suo
dare
qui
sui
erant,
vocare
quos
elegit,
et
quos
sibi
adoptavit
in
filios,
spiritu
suo
regignere:
credere
denique
homines
quos
ipse
intus
docuit,
et
quibus
patefactum
est
eius
brachium.
Porro
quisquis
fidem
arram
esse
et
pignus
tenebit
adoptionis
gratuitae,
ex
aeterno
divinae
electionis
[pag.
6]
fonte
manare
fatebitur.
Neque
tamen
ex
arcano
Dei
consilio
petenda
nobis
est
salutis
notitia.
Vita
in
Christo
proposita
est,
qui
se
in
evangelio
non
modo
patefacit,
sed
fruendum
exhibet.
In
hoc
speculum
defixus
sit
fidei
aspectus:
nec
penetrare
appetat
quo
accessus
non
patet.
Quando
haec
via
est,
in
ea
ambulent
filii
Dei,
ne
altius
quam
fas
est
evolando,
in
profundiorem,
quam
optandum
sit,
labyrinthum
se
demergant
Caeterum,
ut
non
alia
est
coelestis
regni
ianua
|