5:253
DE
FUGIENDIS
IMPIORUM
SACRIS.
aliis
citra
piaculum
aliquod
exsequi
possis.
Verum
enim
prudentia
hic
et
diligenti
animadversione
opus
est,
qua
quae
eius
notae
sunt
et
formae,
discernere
ab
iis
noveris,
quae
cum
Dei
verbo
non
obscure
pugnant,
et
velut
impressam
in
fronte
gerunt
manifestam
impietatem.
Quod
totum
exempla
et
sub
oculos
subiicient
melius,
et
brevius
expedient.
Carnium
esum
religionis
nomine
interdicere,
hocque
interdicto
fidelium
obligare
conscientias>
plane
tyrannicum,
atque
etiam,
ut
apostolus
loquitur
(1
Tim.
4,
1),
diabolicum
fuit.
[pag.
18]
At
quum
sit
istud
Domini
permissu
tibi
in
medio
relictum,
vescarisne
omni
die
carnibus,
an
in
totam
vitam
abstineas,
illis
diebus
quin
te
abstineas,
nihil
prohibet.
Cur
enim
non
interdum
liceat,
quod
semper
liberum
est?
Ita
scelerato
imperio
absque
scelere
parebis,
animus
sit
tibi
modo,
rudium
ignorantiae
in
hoc
concedere,
1)
non
etiam
animam
in
illos
traditionum
laqueos
tuam
inserere.
Arcere
coniugio
eos,
qui
carnis
incontinentia
exagitantur,
ex
eodem
est
tyrannidis
genere:
nec
tamen
eadem
tibi
parendi
fuerit
facultas,
siquidem
illo
ardoris
aculeo
pungeris,
quod
non
ut
carnium,
ita
uxoris
abstinentiam
libertati
tuae
permiserit
Dominus.
Hunc,
quem
in
caeremoniis
vestratibus,
quarum
causa
haec
instituta
est
disputatio,
pro
eo
tempore
quo
istic
tibi
vivendum
est,
semper
intuearis,
scopum
tibi
propono:
ut
quae
nulla
sunt
impietate
notabiles,
iis
sobrie
quidem
et
parce,
sed
tamen
quum
usus
postulabit
libere
secureque
defungaris:
facile
ut
appareat,
nullam
esse
tuam
nec
in
affectando,
nec
in
refugiendo
superstitionem.
Quae
vel
minima
sacrilegii2)
nota
sunt
aspersae,
eas
non
magis
quam
venenatum
serpentem
attingas:
esse
enim
re
vera
quovis
serpente
solo
attactu
pestilentiores,
quin
tibi
sim
probaturus,
nihil
diffido.
Earum
vero
in
numero
simulacrorum
venerationem,
unctionis
susceptionem,
indulgentiarum
emptionem,
irrigationem
ex
aqua
exsecrandis
illis
exorcismis
incantata,
similesque
alios
per
se
damnabiles
ritus
repono.
Quid
enim
tandem
afferri
queat,
quod
in
eorum
omnium
excusationem
satis
valeat,
quo
minus
tanti
a
nobis
maleficii
damnari
debeant?
Scio
enim
quosdam
esse
moderatores,
quibusf
ad
exagitandas
leves
istas,
ut
credi
volunt,
et
nihili
nugas,
videmur
nimium
asperi:
sed
quid
illi,
inquam,
ad
diluendam
nimiam
hanc
nostram
(quando
ita
vocari
placet)
acerbitatem
tandem
afferunt?
Negare
certe
non
audebunt
ubicunque
ad
cultum
prostant
in
templis
simulacra,
maximam
et
prope
universam
hominum
multitudinem
divinis
ipsa
honoribus
prosequi:
ac
in
eo
in
secundum
legis
praeceptum,
quod
est
de
non
colen-
1)
Editio
princeps:
concredere
{versio
gallica
habet:
ceder).
2)
Edd.
reco.
1576
seqq.:
sacrificii.
Versio
gallica:
sacrilege.
|