[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:253  253  CAPUT  XIII.  254  esse  vultis  (quod  quidem  nolle  esset  inhumanum),  debetis  studere  ut  leges  ac  iudicia  valeant,  ut  legum  praesides  populum  habeant  obsequentem,  quorum  beneficio  tranquillitas  omnibus  constat.  Ergo  violat  caritatem  si  quis  avapx^av  inducit,  quam  statim  consequitur  rerum  omnium  perturbatio.  Qui  enim  diligit  alterum,  legem  implevit.  Consilium  Pauli  est,  omnia  legis  mandata  revocare  ad  dilectionem,  ut  tum  sciamus  nos  rite  obtemperare  mandatis,  quum  dilectionem  servamus:  idque  ut  nihil  oneris  subire  detrectemus,  quod  ad  caritatem  servandam  faciat.  Ita  optime  confirmat  quod  praecepit  de  obedientia  magistratui  deserenda,  in  quo  posita  est  non  minima  pars  caritatis.  Caeterum  hic  impediuntur  nonnulli,  neque  satis  extricare  se  queunt  ex  hac  difficultate,  quod  Paulus  docet  impletam  esse  legem,  si  proximum  diligamus,  quia  hoc  modo  nulla  fit  mentio  cultus  Dei,  quem  omitti  minime  decebat.  Sed  Paulus  in  totam  legem  non  respicit:  tantum  de  officiis  loquitur,  quae  nobis  erga  proximum  demandantur  a  lege.  Et  sane  illud  verum  est,  impleri  totam  legem  quum  proximos  diligimus:  quoniam  vera  erga  homines  caritas  nonnisi  ex  Dei  amore  fluit,  atque  eius  est  testimonium,  sicuti  effectus.  Caeterum  Paulus  hic  tantum  meminit  secundae  tabulae,  quia  de  ea  tantum  erat  quaestio:  ac  si  dixisset:  defunctus  est  suo  officio  erga  totum  mundum,  qui  proximum  diligit  sicuti  se  ipsum.  Nugatorium  vero  est  sophistarum  cavillum,  qui  ex  hac  sententia  elicere  conantur  operum  iustificationem.  Non  enim  tradit  Paulus  quid  faciant  vel  non  faciant  homines,  sed  sub  conditione  loquitur,  quam  nullibi  adimpletam  reperias.  Nos  autem  quum  dicimus,  non  iustificari  homines  operibus,  non  negamus  quin  legis  observatio  vera  sit  iustitia:  sed  quia  nemo  eam  praestat,  neque  unquam  praestitit,  dicimus  omnes  ab  ea  excludi,  ac  propterea  unicum  esse  in  Christi  gratia  asylum.  9.  Illud  enim,  non  moechaberis.  Hinc  colligi  non  potest  quae  praecepta  in  secunda  tabula  contineantur:  quando  etiam  in  fine  subiicit:  et  si  quod  est  aliud  praeceptum.  Omisit  enim  mandatum  de  parentibus  honorandis.  Videri  tamen  absurdum  possit,  praeteritum  fuisse  quod  maxime  ad  rem  pertinebat.  Sed  quid  si  ideo  tacuerit,  ne  argumentationem  suam  obscuraret?  Sed  ut  id  non  ausim  asserere,  ita  video  nihil  hic  deesse  ad  id  quod  intendebat,  nempe  si  omnibus  praeceptis  nihil  aliud  sibi  voluerit  Deus  quam  ut  nos  ad  caritatem  institueret,  modis  omnibus  enitendum  ad  eam  nobis  esse.  Et  tamen  lector  non  contentiosus  facile  agnoscet,  Paulum  ex  similibus  probare  voluisse,  huc  tendere  totam  legem,  ut  mutua  inter  nos  colatur  caritas:  hoc  vero  subaudiendum  esse  quod  tacitum  reliquit,  non  ultimam  fovendae  pacis  et  fraterni  amoris  conservandi  partem  esse  obedientiam  erga  magistratus.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci