29:252
amicis
dabat,
et
in
Domini
conspectu
cum
ipsis
festum
agitabat.
Sic
igitur
Elcana
sacrificii
partes
administrabat.
Liberos
quidem
oportebat
domi
edere
de
sacrificio,
nihilominus
ipsis
matris
aut
aliorum
partes
minime
cedebant.
Sic
Annae
victum
etiam,
ut
aliis,
oportuit
ministrari
licet
seclusae:
sed
tamen
soli
pars
dabatur,
qua
contentam
esse,
et
eandem
alibi
quam
in
Domini
conspectu
edere
oportuit.
Hinc
illius
tristitia,
quod
reliquis
in
Dei
conspectu,
ex
Dei
lege
vescentibus,
illa
quodammodo
exsularet.
Dicuntur
vero
filii
Eli,
quum
Elcana
veniret
ad
sacrificandum
fuisse
sacerdotio
functi.
Quae
verba
notanda
sunt,
nam
deinceps
videbimus
illos
omni
abiecto
pudore
depravatos:
ut
qui
Dei
sanctuarium
in
latrocinia
converterint,
assumptis
contra
Dei
legem
de
sacrificiis
quascumque
voluissent
partibus:
scortationibus
id
infecerint,
stupro
illato
virginibus
quae
adoraturae
convenissent.
Quae
filiorum
Eli
vita
profusa
et
detestanda,
quantum,
quaeso,
Elcanae
et
caeteris
ad
sacrificandum
et
adorandum
Deum
Schiluntem
venientibus,
potuit
offendiculum
ac
fastidium
sacrificiorum
adferre,
quum
eos
viderent
adeo
profusos,
sine
fide,
lege,
conscientia,
Deive
metu,
quos
aliis
omnis
pietatis
et
sanctimoniae
exemplo
praeire
decebat?
Nihilominus
tamen
ab
Elcana
superatum
istud
offendiculum
videmus.
Et
quidem
hoc
observatione
dignum.
Hinc
enim
discendum,
etsi
vitia
in
quibusvis
detestari
nos
oportet,
non
ideo
tamen
resiliendum
a
coetibus,
et
veritate
ac
puro
Dei
cultu,
si
qui
inter
homines
pollent
autoritate
maxime
inquinati
sunt.
Aut
si
verbi
ipsius
ministros
conspexerimus
pro
muneris
sui
dignitate
non
convenienter
ac
decenter
vivere,
non
tamen
a
veritate
doctrinae
recedendum.
Nec
enim
Dei
gloriam
ac
veritatem
a
mortalium
sanctitate
pendere
par
est,
ut
vel
augeatur
vel
minuatur
prout
mortales
sancte
vel
effraenate
vitam
egerint.
Quare
danda
omnis
opera
edoctis
viri
istius
exemplo,
ne
in
nobis
ardor
illo
deferveat,
quo
in
amorem
Dei
ferri
nos
convenit,
licet
totus
collabatur
vitiis
orbis,
ac
quos
bonorum
operum
exemplis
praeire
decebat
vitiis
immersos
atque
indulgentes
conspiciamus:
sed
ut
potius
ab
illis
secessione
facta
quantum
in
nobis
erit
impuram
illorum
vitam
et
exempla
magis
ac
magis
abominemur,
scientes
nos
quo
propius
ad
eos
moribus
accedimus,
eo
longius
a
Deo
recedere.
Nam
licet
maxima
pars
orbis
corrupta
vitiis
ruat,
Dei
tamen
verbum
apud
electos
dignitatem
suam
et
auctoritatem
retinebit.
Caeteris
porro
in
aliud
tempus
reiectis
agite,
fratres,
coram
Dei
nostri
Optimi
Maximi
maiestate,
facti
supplices,
et
peccata
confessi
precemur
ut
in
dies
maiora
faciamus
in
ipsius
timore
incrementa,
quo
nobis
ipsis
et
pravis
omnibus
cupiditatibus
et
affectibus
renuntiantes,
quibus
natura
dediti
sumus,
|