[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


55:251  251  EPIST.  PETRI  I  252  que  dictum  illud  confirmat  Mosis  testimonio  (Deut.  32,  35):  Mihi  vindictam.  Denique  hoc  vult  Petrus,  nos  Christi  exemplo  moderatos  fore  ad  tolerandas  iniurias,  si  tribuamus  Deo  suum  honorem:  nempe  si  illum  statuentes  esse  iustum  iudicem,  ius  nostrum  ac  causam  illi  permittamus.  Quaeritur  tamen  quomodo  causam  suam  patri  Christus  commendaverit.  Nam  si  vindictam  ab  eo  postulabat,  hoc  ipse  nobis  licere  negat.  Iubet  enim  benefacere  iis  qui  nos  laedunt,  precari  pro  iis  qui  maledicunt.  Respondeo,  satis  ex  evangelica  historia  constare,  Christum  ita  se  retulisse  ad  iudicium  Dei,  ut  tamen  de  hostibus  suis  vindictam  non  posceret;  quin  potius  deprecatorem  se  pro  illis  constituit:  Pater,  inquit,  ignosce.  Et  certe  multum  abest  quin  carnis  nostrae  affectus  cum  iudicio  Dei  consentiant.  Ergo  ut  causam  quis  suam  iuste  iudicanti  permittat,  necesse  est  ut  prius  fraenum  sibi  imposuerit,  ne  quid  alienum  a  iusto  Dei  iudicio  exposcat.  Nam  qui  sibi  ad  expetendam  vindictam  indulgent,  non  iudicis  officium  Deo  concedunt,  sed  quodammodo  facere  volunt  suum  carnificem.  Qui  ergo  sic  animo  compositus  est,  ut  cupiat  amicos  sibi  fieri  qui  nunc  adversarii  sunt,  reducere  eos  in  viam  conetur:  is  causam  suam  rite  Deo  tradet,  sic  precando,  tu  Domine  animum  meum  nosti,  ut  salvos  optem  qui  me  perditum  volunt.  Si  conversi  fuerint,  illis  gratulabor:  quod  si  obstinati  in  malitia  perstiterint,  quia  scio  te  excubare  pro  salute  mea,  causam  tibi  meam  relinquo.  Hanc  modestiam  tenuit  Christus:  ergo  haec  nobis  quoque  regula  servanda  est.  24.  Qui  peccata  nostra  ipse  pertulit  in  corpore  suo  super  lignum,  ut  peccatis  mortui  iustitiae  vivamus:  cuius  livore  sanati  estis.  25.  Eratis  enim  tanquam  oves  errantes:  sed  conversi  estis  nunc  ad  pastorem  et  episcopum  animarum  vestrarum.  Si  in  morte  Christi  nihil  commendasset  praeter  exemplum,  hoc  nimis  frigidum  fuisset:  ideo  fructum  eius  longe  excellentiorem  praedicat.  Tria  igitur  consideranda  sunt  in  hoc  contextu.  Primum  est,  quod  nobis  patientiae  exemplum  Christus  morte  sua  prodidit.  Alterum,  quod  a  morte  redemptos  restituit  in  vitam:  unde  sequitur,  nos  ita  illi  obstrictos  esse,  ut  eius  exemplum  libenter  sequi  debeamus.  Tertio  finem  mortis  magis  generalem  commemorat,  ut  peccatis  mortui,  iustitiae  vivamus.  Haec  autem  omnia  proximam  exhortationem  confirmant.  24.  Peccata  nostra  pertulit.  Haec  loquutio  ad  vim  mortis  Christi  exprimendam  apta  est.  Sicuti  enim  sub  lege,  peccator  ut  reatu  solveretur,  victimam  substituebat  suo  loco:  ita  Christus  maledictionem  peccatis  nostris  debitam  in  se  suscepit,  ut  ea  coram  Deo  expiaret.  Et  diserte  addit,  super   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci