41:251
251
PRAELECTIONES
252
post,
quum
Antiochus
nulla
causa
impulsus
rediit
in
Aegyptum.
Nam
hoc
modo
ostendit
se
nihil
aliud
captasse,
quam
occasionem,
et
tantum
distulisse
in
aliud
tempus,
quia
tam
cito
non
poterat
opprimere
nepotem
suum.
Hoc
igitur
unum
est.
Moed
possumus
accipere
pro
tempore
divinitus
praefixo,
sed
quoniam
posset
illa
expositio
videri
nimis
arguta,
ego
contentus
sum
vulgari
significatione.
Bedibit
igitur
ad
tempus,
et
veniet,
inquit,
in
Aegyptum,
sed
non
erit
posterior
expeditio
ut
prior,
quia
scilicet
effectu
carebit
totus
ille
apparatus
belli,
qui
incusserat
magnum
Aegypto
terrorem.
Occupaverat
enim
partem
regni,
et
iam
obsidebatur
rex
Ptolemaeus
Philometor,
quum
venit
Publius
Popilius,
de
quo
postea
angelus
disseret.
Nam
proximo
versu
additur
causae
redditio
quum
dicit
venturas
esse
naves
Cithim.
De
voce
Cithim
alibi
dictum
fuit.
Si
conferre
libeat
omnes
scripturae
locos,
nbi
haec
vox
occurrit,
reperiemus
a
Macedonia
usque
ad
ultimos
fines
Graeciae,
imo
usque
ad
Illyricum
gentes
omnes
illas
vocari
Cithim,
deinde
eadem
etiam
est
Italiae
ratio.
Et
veteres
usi
sunt
alio
nomine
in
Macedonibus.
Vocabant
enim
eos
Maketas,
et
putant
quidam
Mem
literam
esse
addititiam.
Sed
quidquid
sit
res
ipsa
demonstrat
Cithim
vocari
tam
Macedonas
quam
Graecos,
et
alios
transmarinos
populos.
Si
quis
de
voce
rixari
velit,
sinamus
contentiosis
suas
lites,
sed
tamen
non
poterunt
nobis
excutere
quod
iam
dixi,
nempe
ex
perpetuo
scripturae
tenore
certo
colligi,
Cithim
esse
et
Macedonas
et
Graecos
et
Italos.
Hic
autem
locus
dubitatione
caret,
quia
non
retentus
fuit
Antiochus
a
Graecis,
sed
a
Romanis.
Missi
autem
fuerant
legati
non
hac
tantum
de
causa,
sed
ut
specularentur
totum
statum
Graeciae
et
Asiae
minoris.
Res
enim
tunc
erant
in
Graecia
turbatae:
deinde
Romani
intenderant
animos
in
Achaiam.
Putabant
enim
Achaicum
conventum
nimis
potentem
esse.
Inter
legatos
erat
P.
Popilius,
vir
acri
ingenio,
ut
coniicere
licet,
sed
austero
et
fere
barbaro.
Ille
quum
ad
Antiochum
venisset
qui
tunc
obsidebat
Alexandriam,
et
tenebat
fere
puerum
regem
captivum,
usus
est
more
suo.
Nam
rex
Antiochus
benigne
eum
excepit,
et
comiter,
imo
blande,
ut
erat
servili
ingenio,
quemadmodum
diximus,
et
voluit
etiam
osculum
porrigere.
Repudiavit
omnia
illa
officia
Popilius,
et
iussit
facessere
privatam
familiaritatem.
Versatus
cum
eo
fuerat
familiariter
Antiochus
quum
esset
obses
Romae,
patre
vivo.
Ille
autem
reiecit
illas
omnes
regis
blanditias.
Postea
exposuit
illi
senatus
mandata,
et
iussit
ut
statim
discederet
ex
Aegypto.
Rex
dicit
se
consideraturum
cum
amicis.
Ille
autem,
ut
nihil
poterat
remittere
e
solita
austeritate,
circulum
duxit
sua
virga,
quam
gestabat
manu,
et
iussit
regem
vocare
suos
consiliarios,
et
illic
eodem
articulo
temporis
deliberare,
alioqui
se
|