[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


29:251  251  HOMILIA  L  252  mentis  oportet,  quae  Deus  instituit  ut  magis  ae  magis  in  fide  cotfroboremur.  Equidem  agnosco  legis  caeremoniis  nos  hodie  non  adstrictos,  quod  ipsarum  corpus  Christus  apparuerit:  verum  tamen  et  illud  fatendum,  nos  nec  angelos  esse,  nec  perfectos  adeo  quin  duci  veluti  adhuc  infantes  ad  Dei  cultum  manu  nos  oporteat:  ac  proinde  utendum  iis  omnibus  subsidiis  quae  Deus  ipse  nostrae  imbecillitatis  satis  gnarus  suppeditat.  Idcirco  quum  in  ecclesiam  coetus  christiani  conveniunt  Dei  verbum  audituri,  mutuam  inter  se  coniunctionem  profitentur  :  preces  pro  tota  ecclesia  apud  Deum  concipiunt,  ut  gratiam  et  misericordiam  eius  per  et  propter  unum  Iesum  Christum  nostrae  salutis  autorem,  consequantur:  et  sacramentis,  caeremoniarum  quadam  specie,  ad  fidem  sublevandam  utuntur.  Porro  si  quis  Dei  cultum  profitetur,  et  sacramenta  tamen  a  Christo  instituta  cum  reliqua  ecclesiastica  disciplina  flocci  facit,  ecquis  non  illum  Dei  contemptorem,  verbique  profanatores,  ac  nimium  impudenter  hoc  fidelis  titulo  gloriantem  merito  dixerit?  Ut  verbi  gratia,  qui  baptismum  aut  sacram  eucharistiam  neglexerit,  causatus  sibi  sufficere  Deum  patrem  habere,  et  Iesum  Christum  unicum  servatorem,  annon  quatenus  sacramenta  respuit,  gratiae  Dei  signa  et  tesseras,  sine  quibus  ad  ipsum  nemini  patet  aditus,  merito  Dei  contemptor  et  inimicus  habendus  est?  Quisquis  enim  instrumenta  nobis  ad  salutem  consequendam  data,  quam  alioquin  ne  mente  quidem  possumus  assequi,  multoque  minus  obtinere,  nisi  illis  mediis  pedetentim  ad  Deum  veluti  quibusdam  gradibus  perveniamus,  securus  contempserit,  a  Deo  alienus  est  eiusque  gratia  indignus.  Et  de  sacrificiis  quidem  hactenus:  iam  expendenda  verba  illa,  quibus  dicitur  Elcana  post  sacrificia  Peninnae  uxori  et  omnibus  filiis  eius  ac  filiabus  partes  dedisse,  Annae  vero  priori  uxori  partem  honorandam.  Quae  postrema  verba  varie  ab  interpretibus  exponuntur.  Alii  enim,  duplicem  portionem  explicant,  tristem,  quod  non  susciperet  liberos:  alii  volunt,  misisse  portionem  facie  tristi:  alii  portionem  electam  vertunt  quod  magis  eam  amaret  quam  Peninnam.  Alii,  portionem  Annae  fuisse  illi  datam  alia  ratione  quam  aliis:  quasi  quod  Peninna  liberos  haberet,  singulis  suam  partem  distribueret,  Annae  vero,  quae  sola  esset  et  seclusa,  partem  amoris  signum  servaret.  Qui  sensus  mihi  accommodatissimi^  videtur  et  simplicissima,  non  potuisse  Annae  mitti  partes,  ut  alteri  quae  multam  secum  familiam  trahebat,  ac  proinde  non  potuisse  Elcanam  amorem  suum  erga  ipsam  testificari,  quod  propter  sterilitatem  ab  aliis  veluti  secluderetur.  Quae  de  partibus  dicuntur,  ad  legis  ritum  pertinent.  Nam  Deus  certas  leges  in  sacrificiis  tulerat,  quarum  Elcana  non  erat  imperitus.  Cedebat  enim  sacerdoti  sua  portio:  deinde  qui  sacrificium  obtulerat,  partes   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci