[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


55:250  discretione  enim  opus  esse  notat,  quum  nominatim  dicit,  Christi  patientiam  nobis  in  exemplum  statui  quod  sequamur.  Hoc  argumentum  fusius  tractat  Paulus,  ad  Romanos  cap.  8,  29,  quum  omnes  Dei  filios  praeordinatos  esse  docet  ut  conformes  fiant  Christi  imagini,  quo  sit  ipse  primogenitus  inter  multos  fratres.  Ergo  ut  cum  eo  vivamus,  prius  nos  commori  oportet.  22.  Qui  quum  peccatum  non  fecisset.  Hoc  ad  praesentem  causam  pertinet.  Nam  si  quis  innocentiam  suam  iactet,  Christus  certe  malefactorum  poenam  non  sustinuit.  Quamquam  simul  ostendit  quantum  a  Christo  distemus,  quum  dicit,  n  e  dolum  quidem  inventum  in  ore  eius.  Nam  qui  lingua  non  delinquit,  hic  perfectus  est,  ut  inquit  Iacobus  (3,  2).  Summam  ergo  innocentiae  perfectionem  in  Christo  fuisse  notat,  quam  nemo  nostrum  arrogare  sibi  ausit.  Hinc  melius  apparet  quam  iniuste  passu  sit  prae  aliis  omnibus.  Proinde  non  est  cur  recuset  quisquam  nostrum  exemplo  eius  pati:  quandoquidem  nemo  adeo  sibi  bene  conscius  est,  quin  vitio  aliquo  laboret.  23.  Quum  probro  afficeretur.  Hic  designat  Petrus  quid  nos  in  Christo  deceat  imitari:  nempe  ut  placide  feramus  iniurias,  nec  de  illis  vindicandis  cogitemus.  Ita  enim  fert  ingenium  nostrum,  ut  accepta  iniuria,  protinus  animi  ebulliant  ad  cupiditatem  vindictae:  at  Christus  ab  omni  talione  abstinuit.  Fraenandi  igitur  sunt  animi,  ne  malum  pro  malo  rependere  appetant.  Causam  vero  commendabat.  Nomen  causae  non  exponitur,  sed  facile  subintelligi  potest.  Addit  autem  hoc  Petrus  ad  piorum  consolationem,  quod,  si  patienter  ferant  impiorum  probra  et  violentiam,  Deum  habituri  sint  vindicem.  Esset  enim  istud  valde  durum,  subiici  nos  improborum  libidini,  et  Deo  curae  non  esse  nostras  miserias.  Ideo  insigni  hoc  epitheto  Deum  ornat  Petrus,  quod  iuste  iudicet:  ac  si  diceret:  Nostrum  est  aequo  animo  mala  tolerare:  Deus  interea  partes  suas  non  negliget,  quin  se  iustum  iudicem  ostendat.  Ergo  utcunque  ad  tempus  lasciviant  improbi,  non  tamen  impune  illis  cedet,  quod  nunc  Dei  filiis  molesti  sint.  Nec  est  quod  sibi  pii  metuant,  quasi  destituti  essent  omni  praesidio.  Nam  quum  Dei  officium  sit  tueri  eos,  et  ipsorum  causam  suscipere,  in  patientia  sua  possidebunt  animas  suas.  Porro  sicuti  non  parum  consolationis  affert  haec  doctrina:  ita  ad  placandos  et  domandos  carnis  impetus  plurimum  valet.  Nemo  enim  in  fidem  ac  patrocinium  Dei  recumbere  potest,  nisi  qui  mansueto  animo  exspectat  eius  iudicium.  Nam  qui  ad  vindictam  prosilit,  occupat  ipse  Dei  vices,  nec  patitur  Deum  quod  sui  officii  est,  agere.  Quo  respicit  etiam  illud  Pauli:  Date  locum  irae  (Rom.  12,  9).  Significat  enim  quasi  viam  praecludi  Deo  ne  ipse  iudicet,  quum  ipsi  antevertimus.  Ita-  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci