41:250  eius  fore  contra  foedus  sanctitatis.  Quidam  hoc  ad  personas  volunt  referri,  quasi  populum  ipsum  intelligeret  angelus,  qui  foederatus  erat  Deo.  Sed  mihi  simplicior  sensus  probatur,  quod  scilicet  bellum  geret  adversus  Deum,  quia  ditatus  non  erit  tam  amplis  spoliis  ut  speraverat.  Diximus  enim  pacem  fecisse  cum  hoste.  Ne  igitur  expeditio  illa  esset  irrita,  spoliavit  templum  Dei.  Sic  cor  eius  elatum  fuit  contra  Deum,  et  contra  sanctum  foedus  ipsius.  Altera  expositio  frigidior  est,  et  nimis  coacta.  Et  faciet:  et  revertetur  in  terram  suam.  Reversio  in  fine  aliter  accipitur  quam  in  principio  versus,  nempe  quod  pro  arbitrio  suo  redibit  tanquam  victor,  nec  quisquam  sese  opponet  quin  perveniat  in  suam  ditionem.  Coniunctim  enim  legenda  sunt  haec  duo,  faciet,  et  revertetur  in  suam  ditionem.  Quid  sit  Facere  iam  antea  exposuimus.  Significat  enim  angelus  nihil  fore  obstaculo,  quominus  et  urbem,  et  templum  diripiat  Antiochus.  Fuit  autem  haec  gravis  tentatio,  et  qua  vehementer  poterant  animi  piorum  turbari  vel  percelli,  quod  Deus  templum  suum  aperiret  crudeli  tyranno,  et  permitteret  cum  summa  ignominia  illinc  sacra  vasa  auferri  et  reconditos  thesauros.  Oportuit  igitur  fideles  praemoneri  de  hac  tam  tristi  clade,  ne  ipsa  novitas  ipsos  redderet  attonitos,  vel  everteret  constantiam  fidei  ipsorum.  Et  hinc  colligimus,  quamvis  Deus  saepe  multa  lugubria  nobis  praedicat,  tamen  hac  doctrina  non  debere  nos  exacerbari.  Deus  enim  vult  nos  munire  contra  tentationem,  quae  ex  novitate  contingeret.  Sic  igitur  angelus  quamvis  de  rebus  parum  iucundis  dissereret,  tamen  utilis  fuit  praeco  omnium  calamitatum,  quae  venturae  erant,  ne  quid  insolitum  vel  minime  exspectatum  contingeret  piis,  deinde  ut  certo  statuerent  se  affligi  Dei  manu,  et  ita  exponi  libidini  Antiochi,  ut  tamen  Deus  certo  consilio,  quamvis  incomprehensibili,  tantum  licentiae  impio  tyranno  permitteret.  Postea  sequitur,  29.  Ad  tempus  revertetur,  et  veniet  in  Aegyptum:  et  non  erit  ut  prius,  ita  posterius  (hoc  est,  dissimilis  eventus  erit,  quia  non  ita  succedet  posterior  expeditio  ut  prior).  30.  Et  venient  contra  eum  naves  Cithim,  et  debilitabitur  (vel  dolebit,  quod  posterius  mihi  magis  placet),  et  revertetur,  et  indignabitur  adversus  foedus  sanctitatis,  et  faciet,  et  revertetur,  et  intelliget  (hoc  est,  adiiciet  mentem  suam)  ad  desertores  foederis  sanctitatis.  Primum  dicit  angelus  rediturum  aliquanto  post  tempore  Antiochum,  ut  Aegypto  potiatur.  Hic  fuit  fructus  fucatae  illius  pacis  et  perfidae  amicitiae,  cuius  facta  fuit  mentio.  Nam  inter  se  fuerant  epulati  avunculus  et  nepos,  sed  mala  fide,  quemadmodum  dixit  angelus.  Erupit  igitur  fallacia  illa  paulo