9:25
25
DOCTRINAE
DE
SACRAMENTIS.
26
quam
quod
scripturae
testimonio
refellitur
tale
commentum,
experientia
etiam
reclamat.
Ergo
sicuti
per
se
externa
vox
hominis
in
corda
minime
penetrat,
O
sed
ex
multis
auditoribus
soli
ad
Christum
veniunt
qui
trahuntur
intus
a
patre
(Ioann.
6,
44):
iuxta
illud
Iesaiae
(53,
1),
non
alios
praedicationi
credere
nisi
quibus
revelatum
est
Dei
brachium:
ita
penes
liberum
et
gratuitum
eiusdem
Dei
arbitrium
est,
dare
quibus
voluerit,
ut
in
signorum
usu
proficiant.
Nee
vero
dum
ita
loquimur,
quidquam
mutari
intelligimus
in
sacramentorum
natura,
quin
sua
illis
maneat
integritas.
Neque
enim
Augustinus,
2)
dum
ad
corpus
ecclesiae,
quod
in
praedestinatis,
3)
qui
iam
ex
parte
iustificati
sunt
et
adhuc
iustificantur,
et
olim
glorificandi
sunt,
restringit
sacrae
coenae
effectum,
eius
vim,
si
ipsa
per
se
aestimetur,
erga
reprobos
evacuat
vel
minuit:
sed
tantum
eius
fructum
[pag.
3
7]
peraeque
omnibus
communem
esse
negat.
Quando
vero
reprobis
non
nisi
sua
incredulitas
obstaculo
est,
quominus
Christo
potiantur,
in
ipsis
quoque
tota
culpa
residet.
Denique
neminem
frustratur
signi
repraesentatio,
nisi
qui
ultro
et
maligne
se
ipsum
privat.
Verissimum
enim
est
tantum
quemque
fructus
ex
signis
referre,
quantum
fidei
vase
percipiet.
Ac
merito
sorbonicum
illud
figmentum
repudiamus,
novae
legis
sacramenta
omnibus
prodesse,
qui
modo
obicem
non
ponant
peccati
mortalis.
Nam
virtutem
illis
affingere,
quam
externus
tantum
usus
instar
canalis
in
animas
infundat,
plane
insipida
a)
superstitio
est.4)
Quod
si
fidem
mediam
intercedere
oportet,
nemo
sanus
negabit,
eundem
Deum,
qui
his
subsidiis
infirmitatem
nostram
levat,
fidem
etiam
dare,
quae
idoneis
fulturis
subnixa
ad
Christum
conscendat,
ut
eius
gratiis
potiatur.
Et
certe
extra
controversiam
esse
hoc
debet:
sicuti
lucere
solem
et
suos
e
coelo
radios
emittere
non
sufficeret,
nisi
prius
dati
nobis
essent
oculi
qui
luce
eius
fruantur,
ita
Dominum
frustra
externis
signis
illucescere,
nisi
nos
oculatos
reddat.
Imo,
sicuti
solis
calor
vivum
et
animatum
corpus
vegetans
in
cadavere
foetorem
excitat,
ita
sacramenta
ubi
non
adest
fidei
spiritus,
mortiferum
potius
quam
vitalem
odorem
spirare
certum
est.
Caeterum
ne
quis
ideo,
vel
quidquam
decedere
sacramentorum
virtuti,
vel
hominum
incredulitate
et
malitia
infirmari
Dei
veritatem
putaret,
diligenter
nos
cavisse
existimo,
dum
integra
nihilominus
1)
Add.
et
ne
s'y
doime
point
d'entree
pour
changer
les
hommes.
2)
Tract
in
Ioann.
26.
3)
qu'il
dit
estre
de
ceux
que
Dieu
a
predestinez
etc.
(in
latino
aliquid
deesse
videtur;
in
gallico
vero
omittuntur
quae
de
praedestinatis
in
archetypo
addebantur).
a)
Calvinus
scripserat:
magica.
Bullingerus
volebat:
ingens,
Tel
simile
quidpiam
mitius.
4)
Add.
voyre
une
sorcellerie.
|