43:25
25
CAPUT
IL
coarguendis.
Postea,
quemadmodum
dictum
fuit,
opportune
disseret
de
fictitio
cultu,
quem
susceperant
reiecta
lege
Dei.
Sequitur:
7.
Anhelantes
super
pulverem
terrae
ad
caput
inopum,
viam
miserorum
(vel
pauperum)
deflectere
facient:
vir
et
pater
eius
ingredientur
ad
puellam
ut
profanent
nomen
sanctum
meum
(vel
nomen
sanctitatis
meae).
Hic
inexplebilem
avaritiam
primo
accusat
Amos,
quod
scilicet
anhelent
ad
capita
pauperum
super
pulverem
terras.
Male
intelligitur
hic
locus
meo
iudicio.
FjNt?
significat
anhelare,
et
respirare:
metaphorice
etiam
saepe
capitur
pro
appetere.
Vertunt
igitur
quidam,
Appetunt
capita
pauperum
ad
pulverem
terrae,
hoc
est,
cupide
vident
deiectos
innoxios
homines,
et
prostratos
in
terram.
Sed
nihil
opus
est
multis
verbis
commentum
illud
refellere,
quod
videtis
esse
coactum.
Alii
exponunt
quod
sua
cupiditate
deiiciant
miseros
homines
in
pulverem.
Putant
igitur
coniungi
pravam
cupiditatem
simul
cum
violentia,
imo
affectum
ponunt
pro
ipso
actu.
Sed
quid
opus
est
confugere
ad
istos
extraneos
sensus,
quum
verba
prophetae
liquida
sint
et
clara
per
se?
Dicit
anhelare
ad
capita
pauperum
super
terram,
ac
si
diceret
non
contentos
ubi
deiecerint
miseros
homines,
-
adhuc
tamen
cupide
inhiare,
donec
ipsos
prorsus
interfecerint.
Nihil
ergo
mutandum,
vel
addendum
est
in
prophetae
verbis
quae
optime
conveniunt,
quod
scilicet
suspirent
prae
cupiditate
ad
capita
pauperum,
ubi
tamen
iam
deiecti
sunt,
et
prostrati
in
pulverem:
debebant
saturari
ista
miseria,
quum
viderent
pauperes
sibi
esse
obnoxios,
et
iacere
sub
pedibus
suis.
Ubi
autem
adhuc
inexplebilis
cupiditas
eos
inflammat,
ut
maiorem
poenam
expetant
de
pauperibus
et
miseris
hominibus,
nonne
belluina
est
prorsus
ista
rabies?
Nunc
ergo
tenemus
consilium
prophetae.
Postea
ostendit
denuo
quod
prius
dixit
superiore
versu,
Israelitas
scilicet
deditos
esse
rapacitati,
avaritiae,
et
omnibus
modis
esse
crudeles.
Tandem
addit,
et
viam
miserorum
pervertunt.
Adhuc
invehitur
in
ipsos
iudices.
Neque
enim
quadrare
potest
hoc
in
privatos
homines,
sed
proprie
in
iudices
competit,
quod
pretio
corrupti
tollunt
ius
omne,
et
aequitatem
labefactant:
ita
ut
qui
optimam
causam
attulerit,
tamen
discedat
vacuus,
quia
scilicet
non
affert
satis
amplam
mercedem.
Nunc
ergo
videmus
quodnam
crimen
accuset
in
Israelitis.
Iam
sequitur
alia
obiurgatio
contra
libidines.
Sequitur
in
versu
septimo,
filium
et
patrem
fuisse
ingressos
ad
eandem
puellam:
ubi
propheta
accusat
effraenes
libidines,
quae
tunc
regnabant
in
populo
Israel,
ut
promiscui
essent,
atque
etiam
in-
|