[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


32:25  25  PSALMUS  XCIV.  26  tus  et  tranquillus  esse  didicerit.  Ita  notabitur  interior  tranquillitas,  qua  fruuntur  fideles  etiam  inter  medias  procellas,  atque  haec  esset  contextus  ratio:  Beatus  est  homo  qui  hucusque  profecerit  in  Dei  lege,  et  sedato  animo  et  composito  omnes  malorum  insultus  sustineat.  Sed  quia  mox  sequitur,  dum  foditur  impio  sepulcrum,  ut  opposita  membra  inter  se  respondeant,  videtur  eorum  prudentiam  laudare  propheta  qui  se  in  hunc  finem  a  Deo  affligi  reputant  ut  salvi  sint  ab  interitu,  et  felici  tandem  exitu  potiantur.  Porro  haec  altera  pars  consolationis  omnino  addenda  fuit:  quia  fieri  non  potest,  ubi  impii  triumphant,  nec  eos  Deus  compescit,  quin  violentus  doloris  fervor  in  cordibus  nostris  ebulliat.  Tempestive  igitur  occurrit  propheta,  admonens  impios  super  terram  relinqui,  sicuti  cadaver  in  cubiculo  repositum  manet,  donec  effossum  sit  sepulcrum.  His  autem  verbis  docet  non  posse  aliter  fideles  constanter  perstare,  nisi  speculam  conscendant,  sicuti  loquitur  Habacuc  2,  1  unde  procul  cernant  Dei  iudicia.  Videbunt  impios  terrenis  deliciis  potiri:  nisi  longius  suam  cogitationem  extendant,  prae  indignatione  deficient.  Verum  si  in  mentem  veniat,  domos  quae  vivis  destinatae  sunt,  ad  exiguum  tempus  concedi  mortuis,  dum  illis  effoditur  sepulcrum,  ita  et  superstites  manere  qui  tamen  exitio  iam  sunt  devoti:  haec  consolatio  ad  placandam  tristitiam  sufficiet.  14.  Certe  non  abiiciet  Iehova  populum  suum,  et  haereditatem  suam  non  derelinquet:  15.  Quia  ad  iustitiam  revertetur  iudicium,  et  post  ipsum  omnes  recti  corde.  14.  (Certe  non  abiiciet.)  Clarius  superiorem  sententiam  confirmat,  fieri  posse  negans  ut  Deus  populum  abiiciat,  quem  velut  sibi  haereditarium  elegit.  Atque  hoc  nobis  sacrum  asylum  esse  debet,  quoties  malis  tentamur,  nos  tamen  esse  Dei  populum,  quia  nos  sibi  gratis  adoptavit:  itaque  caram  ei  esse  et  pretiosam  salutem  nostram:  quia  non  frustra  pollicitus  est  se  non  secus  ecclesiae  suae,  ac  propriae  haereditatis,  sedulum  fore  custodem.  Unde  rursum  colligimus,  excidere  et  evanescere  patientiam,  nisi  affulgeat  gratiae  notitia  ad  pacandos  omnes  carnis  tumultus.  15.  (Quia  ad  iustitiam.)  Quia  in  afflictionum  tenebris  non  facile  est  cernere  amorem  illum  quo  Deus  suos  occulte  prosequitur,  alio  argumento  utitur  propheta,  nempe  quod  post  confusam  perturbationem  Deus  tandem  res  in  legitimum  ordinem  componet.  Quia  phrasis  prophetae  nonnihil  obscura  est:  disiunctim  quidam  haec  duo  legunt,  Iustitia  ad  finem  revertetur:  postea,  iudicium  revertetur.  Sed  hoc  modo  perperam  torquent  ac  dilacerant  contextum.  Ego  itaque  perinde  accipere  non  dubito  ac   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci