55:247
247
EPIST.
PETRI
I
248
17.
Omnes
honorate,
fraternitatem
diligite,
Deum
timete,
regem
honorate.
Est
brevis
conclusio
superiorum,
significat
enim,
nec
Deum
timeri,
nec
suum
ius
reddi
hominibus,
nisi
ordo
politicus
inter
nos
vigeat,
et
ius
imperii
sui
magistratus
teneant.
Quod
honorem
omnibus
haberi
iubet,
sic
interpretor,
nullos
esse
negligendos.
Est
enim
generale
praeceptum
quod
ad
fovendam
hominum
societatem
spectat.
Honorii
nomen
Hebraeis
late
patet.
Scimus
autem
apostolos,
licet
graece
scriberent,
eius
linguae
phrasim
sequutos
esse.
Quare
mihi
non
aliud
sonat
haec
loquutio,
quam
ut
omnium
ratio
habeatur:
quandoquidem
pacem
cum
omnibus
et
amicitiam,
quantum
in
nobis
est,
colere
debemus:
concordiae
vero
nihil
magis
adversum
quam
contemptus.
Quod
subiicit
de
fratrum
amore,
speciale
est,
prioris
respectu.
Loquitur
enim,
de
singulari
amore,
quo
domesticos
fidei
prosequi
iubemur:
quia
magis
arcta
necessitudine
cum
illis
sumus
coniuncti.
Hos
itaque
gradus
Petrus
noluit
omittere
:
sed
tamen
admonet,
utcunque,
praeferendi
sint
fratres,
hoc
tamen
non
obstare
quin
caritas
nostra
ad
totum
humanum
genus
se
extendat.
Nomen
f
r
a
t
e
r
n
i
t
a
t
i
s
collective
accipio
pro
ipsis
fratribus.
Deum
timete.
Iam
dixi
has
omnes
sententias
ad
praesentem
causam
accommodari
a
Petro.
Significat
enim,
honorem,
qui
regibus
defertur,
ex
timore
Dei
et
hominum
caritate
oriri,
atque
ideo
esse
cum
ipsis
coniunctum:
ac
si
dixisset,
Quisquis
Deum
timet,
fratres
suos
amat,
et
totum
humanum
genus
quo
decet
affectu
complectitur,
is
regibus
quoque
honorem
habebit.
Atque
interim
Caesarem
nominat,
quia
haec
imperii
species
prae
aliis
erat
odiosa,
et
sub
ea
reliquae
continebantur.
18.
Famuli
subiecti
sint
cum
omni
timore
dominis
suis:
non
solum
nobis
et
humanis,
sed
etiam
pravis.
19.
Haec
enim
est
gratia,
si
propter
conscientiam
Dei
quispiam
molestias
ferat,
patiens
iniuste.
20.
Qualis
enim
gloria,
si
quum
peccantes
alapis
caedimini,
suffertis?
Sed
si
bene
facientes
et
malis
affecti
suffertis,
haec
gratia
apud
Deum.
18.
Famuli
subiecti.
Tametsi
haec
est
particularis
admonitio,
cohaeret
tamen
cum
proxima,
sicuti
aliae
quae
sequentur.
Nam
quod
servi
iubentur
parere
dominis,
uxores
item
maritis,
partes
sunt
subiectionis
politicae.
Primum
servos
vult
esse
cum
omni
timore:
quo
nomine
significat
purum
et
voluntarium
reverentiae
affectum:
quia
id
se
ex
officio
debere
agnoscant.
Ergo
timorem
tam
simultationi
quam
violentiae
coactioni
opponit.
Nam
ocp^aX(JLodouXe(a
(ut
Paulus
vocat
Colos.
3,
12)
timori
contraria
est.
Deinde
si
adversus
necessi-
|