[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:245  245  CAPUT  XII.  246  quia  bis  idem  sine  ulla  vehementia  repeteret  Paulus.  At  vero  istud  aptissimum  est  arrogantiae  sanandae  remedium,  non  sibi  nimium  sapere.  17.  Nemini  malum  pro  malo  rependentes:  providentes  bona  coram  omnibus  hominibus.  18.  Si  fieri  potest,  quantum  est  in  vobis,  cum  omnibus  hominibus  pacem  habentes:  19.  non  vosmet  ipsos  ulciscentes,  dilecti:  sed  date  locum  irae.  Scriptum  est  enim:  Mihi  vindictam,  et  ego  rependam,  dicit  Dominus.  17.  Nemini  malum  reddentes.  Nihil  prope  ab  eo  differt  quod  paucis  interiectis  sequitur:  nisi  quod  plus  est  vindicta  quam  istud  compensationis  genus,  de  quo  nunc  agit.  Nam  et  malum  pro  malo  interdum  reddimus,  etiam  ubi  non  exigimus  iniuriae  talionem:  quemadmodum  si  maligne  accipimus  eos,  qui  nobis  non  benefaciunt.  Solemus  enim  aestimare  cuiusque  in  nos  merita,  vel  certe  merendi  facultatem,  ut  apud  eos  quibus  iam  sumus  obligati,  vel  a  quibus  aliquid  speramus,  collocemus  nostra  officia:  rursum  vero  si  quis  opem  suam,  quum  ea  indigeremus,  nobis  denegant,  par  pari  (quod  aiunt)  referentes,  ubi  opus  fuerit,  non  magis  adiuvemus  eum  quam  ab  eo  sumus  adiuti.  Sunt  et  alia  eiusmodi  exempla,  in  quibus  malum  pro  malo  redditur  sine  manifesta  ultione.  Providentes  bona.  Non  displicet  quod  vertit  Erasmus,  provide  parantes:  verbum  tamen  verbo  reddere  placuit.  Quia  suis  quisque  commodis  plus  aequo  intentus  est,  vel  ad  cavenda  damna  providus,  aliam  curam  ei  attentionem  videtur  Paulus  exigere.  Summa  est,  dandam  sedulo  esse  operam  *)  ut  nostra  probitate  omnes  aedificentur.  Ut  enim  necessaria  est  nobis  conscientiae  innocentia  coram  Deo:  ita  famae  integritas  apud  homines  non  est  negligenda.  Nam  si  Deum  in  bonis  nostris  operibus  glorificari  convenit,  tantundem  decedit  eius  gloriae,  ubi  nihil  laude  dignum  in  nobis  homines  conspiciunt.  Neque  vero  tantum  obscuratur  Dei  gloria,  sed  contumelia  etiam  illi  inuritur:  quia  quidquid  peccamus,  in  evangelii  opprobrium  imperiti  trahunt.  Caeterum  quum  iubemur  comparare  apud  homines  bona,  simul  notandum  est  quo  fine.  Non  enim  finis  est  ut  nos  suspiciant  ac  laudibus  ferant:  hanc  enim  cupiditatem  sollicite  arcet  a  nobis  Christus,  quum  iubet  nos  exclusis  omnibus  hominibus  Deum  unum  testem  benefactorum  nostrorum  admittere  :  sed  ut  sublatis  in  Deum  animis  laudem  illi  referant,  ut  exemplo  nostro  ad  iustitiae  studium  excitentur,  ut  denique  bonum  suavemque  ex  vita  nostra  odorem  percipiant,  quo  ad  Dei  amorem  alliciantur.  Quod  si  ob  Christi  nomen  male  audimus,  ne  sic  quidem  desinimus  nter  homines  bona  providere:  sed  tunc  impletur  *)  dantes  ut  vestra   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci