9:244  in  sola  definitione  lis  restat.  Et  quoniam  in  gratiam  Westphali  recta  me  petunt,  causam  meam  defendere  sufficiet.  Facessant  odiosa  sectarum  nomina.  Qua  fronte  me  nihil  [pag.  305]  mysterii,  nihil  spiritualis  fructus  relinquere  in  coena  dicunt,  quia  nuda  elementa  statuo,  quae  nihil  a  reliquo  pane  et  vino  differant?  Atqui  ubique  testificor,  quia  minime  fallax  est  Christus  in  suis  signis,  visibili  elemento  annexam  esse  veritatem,  vereque  praestari  intus  arcana  spiritus  virtute  quod  figurant  panis  et  vinum.  Et  paulo  post  fateri  coguntur  multa  nos  non  male  docere  de  manducatione  spirituali,  cui  si  nihil  consolationis  inest  vel  fructus,  ubi  reperietur  consolatio?  Eam  vero  si  non  sentiunt,  quam  pudendus  stupor?  Sed  ita  varie  raptari  necesse  est  malae  causae  patronos,  quibus  tota  in  calumniis  fiducia  sita  est.  Si  ut  mutuo  se  oblectent  iocosis  fabellis  certatim  illis  propositum  est  contra  nos  mentiri,  hac  sane  voluptate  ad  satietatem  fruantur.  Sed  quantae  caecitatis  est,  non  videre  mendacia  sua  spargendo  et  vulgando  hoc  tantum  ipsos  consequi,  ut  invidia,  qua  nos  gravare  volunt,  tota  [pag.  306]  in  autores  redundet.  Scitur  passim  nos  Christi  institutionem  sua  veritate  non  nudare,  nec  simplicem  vocare  panem,  qui  in  peculiarem  usum  sanctificatus  est.  Clare  enim  docemus,  quisquis  sacrum  panem  vera  fide  recipit,  non  secus  in  spiritualem  vitam  ali  Christi  carne,  quam  terreno  pane  corpub  sustinetur.  Quorsum  igitur  iuvat  obiectis  fumis  obscuraie  causam,  quibus  discutiendis  nihil  est  negotii?  Cur  non  ingenue  potius  disceptant,  ut  palam  inter  se  confligant  nostrae  sententiae.  Fatemur  utrinque  veram  carnis  et  sanguinis  Christi  communicationem  proponi  in  coena.  Caeterum,  ubi  modi  explicatio  a  nobis  additur,  fieri  arcana  et  incomprehensibili  spiritus  virtute,  ut  Christus  vere  carnis  et  sanguinis  sui  substantia  animas  nostras  e  coelo  pascat,  et  paneni  ac  vinum  vera  esse  pignora  rerum  coelestium  quas  figurant:  quia  quidquid  ex  Christi  mandato  promittit  minister,  ab  ipso  autore  impletur  [pag.  307].  Hic  iam  resilire  incipiant  Hildeshemenses.  Et  quia  iniurias  retaliare  meum  non  est,  modestius  eos  et  verecundius  loqui  fateor,  quam  alios  hactenus  audierimus.  Ab  ipsis  aperte  damnatur  sacramenti  adoratio  et  genu  flexio;  periculis  terreri  conscientias  si  vel  panis  in  terram  cadat  vel  aliquid  simile  accidat,  superstitiosum  esse  dicunt;  mysterii  et  symbolorum  voces  non  formidant,  Magdeburgensium  instar.  Denique  multa,  velint  nolint,  communia  nobiscum  habent.  Tantum  in  his  duobus  cardo  nostrae  quaestionis  vertitur,  quod  non  spiritualiter  modo  in  coena  comedi  Christi  corpus,  sed  etiam  substantialiter  sub  pane  inclusum  esse:  nec  a  solis  fidelibus,  sed  promiscue  a  quibuslibet  percipi  affirmant.  Intra  hos  cancellos  posthac  se  contineant,  si  propositum  est  mecum  disputare.