[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


55:244  conciliat.  Tenemus  nunc  Petri  consilium:  nempe  quod  necessariis  de  causis  Iudaeos  hortatus  fuerit  ad  colendum  politiae  ordinem.  Omni  humanae  ordinationi.  Alii  verterunt  creaturam:  sed  in  loquutione  nimis  obscura  et  ambigua  multu  se  torquent  ut  sensum  aliquem  eliciant.  Ego  autem  non  dubito  quin  Petrus  distinctam  rationem  notare  voluerit,  qua  Deus  gubernat  humanum  genus.  Graecis  enim  verbum  xtiCstv  (unde  nomen  XTCCSOOC  deducitur)  fabricare  ac  aedificium  struere  significat.  Convenit  ergo  nomen  ordinationis,  quo  admonet  Petrus,  Deum  mundi  opificem  non  reliquisse  humanum  genus  confusum,  ut  belluino  more  vivat:  sed  velut  in  aedificio  rite  disposito  singulas  partes  suo  loco  esse  distributas.  Et  humana  dicitur  ordinatio,  non  quod  humanitus  inventa  fuerit:  sed  quod  propria  hominum  est  digesta  et  ordinata  vivendi  ratio.  Sive  regi.  Caesarem  ita  appellat,  meo  iudicio,  cuius  imperium  regiones  illas  continebat,  quarum  mentionem  fecit  initio  epistolae.  Tametsi  enim  nomen  hoc  odiosissimum  erat  Romanis:  apud  Graecos  tamen  in  usu  erat.  Vocabant  quidem  saepe  aOTOxpcaopa,  sed  interdum  etiam  (3aaiAsoc  illis  dicebatur.  Quod  autem  rationem  subiicit,  ideo  parendum  illi  esse  quia  excellit  vel  eminet,  non  est  comparatio  Caesaris  cum  aliis  magistratibus.  Tenebat  quidem  ille  summum  imperium:  sed  ista  eminentia,  quam  Petrus  commendat,  omnibus  communis  est  qui  publicam  potestatem  exercent.  Itaque  Paulus  13.  ad  Romanos  capite  ad  omnes  magistratus  extendit.  Sensus  autem  est,  deberi  omnibus  qui  praesunt  obedientiam,  quia  non  fortuito  evecti  sunt  ad  honorem,  sed  Dei  providentia.  Solent  enim  plerique  nimium  scrupulose  inquirere  quo  quisque  iure  adeptus  sit  imperium:  atqui  hoc  solo  contentos  esse  decet,  quod  videmus  eos  praesidere.  Ideo  Paulus  ansam  supervacuis  obiectionibus  praecidit,  dum  pronuntiat,  non  esse  potestatem  nisi  a  Deo.  Et  hac  ratione  scriptura  toties  commemorat,  Deum  esse  qui  reges  accingit  balteo,  qui  erigit  ipsos  in  sublime,  qui  regna  transfert  quocunque  voluerit.  Praesertim  quum  de  imperatore  romano  ageret  Petrus,  hanc  admonitionem  addi  necesse  fuit.  Certum  enim  est  Romanos  malis  artibus  potius  quam  legitima  causa  penetrasse  in  Asiam,  et  sibi  regiones  illas  subegisse.  Deinde  Caesares,  qui  tunc  rerum  potiebantur,  monarchiam  vi  tyrannica  ad  se  rapuerant.  Petrus  itaque  haec  omnia  in  disceptationem  vocari  prohibet:  quoniam  subditi  absque  controversia  obedire  praefectis  suis  debeant,  quia  non  eminent,  nisi  Dei  manu  in  sublime  evecti.  14.  Sive  praesidibus.  Quoslibet  magistratus  designat,  ac  si  diceret  nullam  esse  speciem  praefecturae  cui  non  subiicere  se  debeant.  Hoc  confirmat,  quia  Dei  sint  ministri.  Nam  qui  pronomen  eum,  ad  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci