6:243
RESPONSIO
CONTRA
PIGHIUM
praedicas,
ubi
Dei
veritas
locum
non
habet,
quae
unicum
eius
vinculum
esse
debebat?
Pronunciat
spiritus
sanctus,
ecclesiae
unitatem
sanae
veraeque
doctrinae
consensione
contineri,
nec
audet
Pighius
verbo
repugnare,
etiam
si
animo
dissentiat.
Videamus
nunc,
qualibus
vinculis
aut
nodis
colligatus
sit
papismus.
Primum
omne
genus
idololatriae
illic
regnat,
non
sinc
manifesta
Dei
abnegatione.
Quantulumcunque
ex
cultu
Dei
residuum
superest,
partim
commentitiis
ritibus
adulteratum,
partim
vitiosis
opinionibus
corruptum,
meram
superstitionem
redolet.
Doctrinae
veritas,
aut
eversa
prorsus,
aut
contaminata.
Christus
semisepultus,
ut
inanem
modo
titulum
sine
virtutis
gloria
retineat,
et
spectro
denique
quam
sibi
similior.
Virtus
enim
eius
altis
tenebris
submersa,
officium
obliteratum,
gratia
fere
in
nihilum
redacta.
Sacramentorum
administratio
mutila
primum
et
lacera,
ad
haec
multis
extraneis
figmentis
deformata,
postremo
multis
impiis
imaginationibus
implicita.
Quid
iam
nobis
praescribit
Pighius?
ne
pacem
turbemus.
Sed
qua
lege
aut
pactione?
Nempe
ut
ad
haec
omnia
conniveamus.
"Nefaria
vero
pax,
quae
tanti
constet.
At
dicit
se
et
alios
Antichristi
canes,
qui
adulatione
latratuque
sacerdotia
venantur,
nihil
in
fide
novare,
abusuum
correctionem
expetere
quidem
totis
votis,
sed
gradus
et
officii
sui
memores
non
usurpare
quod
ad
se
non
pertineat.
Quasi
vero
non
sit
hoc
cuiusque
officium,
a
manifestis
et
doctrinae
et
cultuum
sacrilegiis
abhorrere,
quae
sacrosanctum
[pag.
15]
Dei
nomen
gravissima
contumelia
afficiunt.
Silendum
erat,
inquit
Pighius.
Perfidum
et
exsecrabile
silentium,
quo
Dei
gloria,
Christus,
atque
evangelium
proderetur.
Itane?
Ludibrio
igitur
habebitur
Deus
ante
nostros
oculos,
tota
religio
lacerabitur,
peribunt
miserae
animae
Christi
sanguine
redemptae,
et
hiscere
nefas
erit?
Latrat
fidus
canis
ad
primum
latronis
strepitum,
et
vitam
suam
obiicit
periculo,
ut
domini
sui
caput
familiamque
defendat
:
diripietur
impiorum
latrocinio
ecclesia
et
vastabitur,
pedibus
calcabitur
Dei
maiestas,
regno
suo
spoliabitur
Christus,
videntibus
nobis
ac
tacentibus?
Denique
pro
Antichristo
Pighius
tantas
turbas
movet,
ubi
periculum
eius
regno
videt
imminere:
nos
in
medio
regni
Christi
excidio
quiescemus?
Neque
tamen
hoc
etiam
modo
pacem
redimere
nobis
licuit,
quando
necesse
erat,
communicatione
etiam
quasi
tacito
suffragio
magnam
eiusmodi
scelerum
partem
approbare.
Et
hoc
impietatis
iugum
excutere,
erit
abrumpere
vinculum
fidei,
dissilire
ab
ecclesia,
turbare
communem
pacem
ac
concordiam?
Sic
quidem
olim
audiebat
a
rege
impio
sanctus
Dei
propheta.
Sed
qua
defensione
utitur?
Non
ego
sum,
inquit,
qui
conturbo
Israelem,
sed
tu
et
domus
patris
tui,
qui
dereliquistis
mandata
|