[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:243  243  EPIST.  PAULI  AD  ROMANOS  244  dae  benignitatis  respectu,  iuvamus  egenos  fratres.  Iam  eius  caritatis  non  ultima  species  est  hospitalitas:  id  est  benevolentia  et  liberalitas  quae  peregrinis  exhibetur,  quia  illi  maxime  omnium  sunt  destituti,  quod  a  suis  procul  absunt:  ideo  hanc  nominatim  nobis  commendat.  Videmus  ergo1),  eo  unumquemque  nobis  maiori  curae  esse  debere,  quo  magis  ab  hominibus  vulgo  negligitur.  Observa  etiam  loquendi  proprietatem  in  eo  quod  dicit  communicandum  esse  necessitatibus:  quo  innuit,  oportere  ita  nos  sublevare  fratrum  inopiam,  ac  si  nobis  ipsis  succurreremus.  Sanctos  autem  specialiter  iuvare  praecipit:  nam  tametsi  ad  universum  hominum  genus  extendere  se  debeat  caritas  nostra,  singulari  tamen  affectu  debet  amplecti  domesticos  fidei,  qui  arctiori  nobiscum  vinculo  coniuncti  sunt.  14.  Benedicite  iis,  qui  vos  persequuntur.  Benedicite,  et  ne  malum  imprecemini.  15.  Gaudete  cum  gaudentibus,  flete  cum  flentibus:  16.  mutuo  alii  in  alios  sensu  affecti:  non  arroganter  de  vobis  sentientes,  sed  humilibus  vos  accommodantes.  Ne  sitis  apud  vos  ipsos  prudentes.  14.  Benedicite,  ete.  Hoc  semel  admonitum  lectorem  volo,  ne  in  singulis  praeceptis  certum  ordinem  scrupulosius  quaerat:  sed  contentus  sit  sparsa  hic  habere  brevia  praecepta,  quibus  ad  omnes  sanctae  vitae  partes  formetur:  et  ea  quidem  deducta  ex  illo  principio,  quod  initio  capitis  posuit  apostolus.  Statim  praecipiet  de  non  retaliandis  quae  nobis  inferuntur  iniuriis:  hic  aliquid  etiamnum  difficilius  requirit:  nempe  ne  quid  mali  imprecemur  hostibus  nostris:  sed  prospera  omnia  illis  et  optemus,  et  a  Deo  precemur,  utcunque  nos  vexent  ac  inhumaniter  tractent.  Quae  mansuetudo  quo  est  observatu  difficilior,  ita  intentiore  studio  ad  eam  est  enitendum.  Nihil  enim  iubet  Dominus,  in  quo  non  requirat  nostram  obedientiam.  Nec  admittenda  est  ulla  excusatio,  si  eo  sensu  vacui  sumus,  quo  voluit  nos  Dominus  ab  impiis  et  saeculi  filiis  differre.  Ardua  res  est,  fateor,  et  naturae  hominis  penitus  contraria:  sed  nihil  tam  arduum  quod  non  virtute  Dei  superetur,  quae  nobis  nunquam  deerit,  modo  ne  ipsam  invocare  negligamus.  Et  quamquam  vix  unum  reperias,  qui  tantos  in  lege  Domini  progressus  fecerit,  ut  praeceptum  istud  impleat:  nemo  tamen  filium  Dei  iactare  se  potest,  aut  Christiani  nomine  gloriari,  qui  non  animum  istum  ex  parte  induerit,  et  cum  affectu  adverso  quotidie  pugnet.  Dixi  hoc  esse  difficilius  quam  remittere  vindictam,  ubi  quis  laesus  fuerit  Quidam  enim  licet  manus  contineant,  neque  etiam  agantur  nocendi  libidine,  cuperent  tamen  aliunde  hostibus  suis  accidere  cladem  vel  damnum.  Quod  si  *)  Vides  enim,  secundum  Dei  verbum   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci