[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


41:243  243  PRAELECTIONES  244  Sed  quoniam  non  erat  heroica  vel  regali  natura  praeditus,  sed  sordide  semper  adulatus  fuerat  Romanis,  et  insinuaverat  se  in  civium  gratiam  hoc  modo,  deinde  etiam  venerat  in  regnum  quasi  supplex:  ideo  vocat  eum  angelus  contemptum,  vel  probrosum.  Potest  tamen  alia  etiam  ratio  adduci  aeque  probabilis,  quod  scilicet  regnum  fraude  et  per  nefas  occupaverit  sublato  legitimo  haerede.  Relictus  enim  fuerat  successor  a  Seleuco,  quem  perfidus  hic  nebulo  fraudavit  iure  suo,  atque  ita  regnum  ad  se  fraudulenter  traxit.  Scimus  autem  quanti  faciat  Deus  vocationem  suam,  ne  quid  temere  sibi  rapere  audeant  homines,  quia  semper  videndum  est  quem  quisque  gradum  obtineat  mandato  Dei.  Quoniam  ergo  Antiochus  invasit  regnum  nullo  iure,  sed  depulso  haerede  legitimo,  coram  Deo  fuit  probrosus,  quia  non  regnavit  nisi  per  vim  et  tyrannidem  ex  una  parte,  deinde  per  dolum  et  per  obliquas  artes.  Non  tamen  dubito  quin  hic  perstringat  angelus  perversos  mores  Antiochi,  ubi  vocat  eum  Despectum,  quia  scilicet  nulla  fuit  in  eo  ingenuitas.  Postea  addit,  Non  deferent  ei  regni  honorem.  His  verbis  pronuntiat  non  fore  iustum  regem,  quia  non  creabitur  suffragiis  populi.  Diximus  Seleuci  filium  debuisse  absque  controversia  regnare.  Hic  autem  qui  debuerat  pupilli  et  nepotis  esse  tutor,  spoliavit  eum  sceleste  haereditate  paterna.  Ergo  angelus  pronuntiat  fore  potius  latronem,  quam  regem,  quia  regnum  occupabit,  neque  tamen  creabitur  suffragiis  populi.  Sequitur,  Et  veniet  in  pace,  et  apprehendet  regnum  in  blanditiis.  Explicatio  est  proximi  membri.  Quaeri  enim  poterat  qua  ratione  posset  regnum  eripere  nepoti  suo:  nempe,  inquit,  Veniet  in  pace,  hoc  est,  non  prae  se  feret  id  quod  agitabit  in  animo,  neque  palam  iactabit  se  esse  regem,  sed  obtendet  fallaciter  nomen  tutoris,  donec  possit  pupillum  illum  perdere.  Veniet  igitur  in  pace,  et  regnum  apprehendet  in  blanditiis.  Ita  videmus  quid  his  verbis  angelus  intelligat.  Caeterum,  quamvis  Daniel  haec  omnia  non  viderit,  neque  etiam  multi  ex  electo  populo,  tamen  quia  delibarunt  aliquid  ex  his  vaticiniis,  potuit  hoc  illis  sufficere,  ne  anxietas  obrueret  ipsorum  animos,  quia  colligere  licebat  Deum  loquutum  esse  per  os  angeli  sui,  et  experientia  docebat  verissimum  esse  quidquid  hic  comprehenditur,  etiam  si  multi  eventus  adhuc  essent  absconditi.  Sed  propositum  fuit  Deo  fulcire  piorum  animos,  usque  ad  Christi  adventum,  et  ita  tranquillos  retinere  in  maximis  turbis,  donec  agnoscerent  non  frustra  fuisse  promissum  redemptorem,  postquam  fuit  exhibitus,  quemadmodum  dicetur  in  fine  capitis.  Nunc  prosequar  verba.  22.  Et  brachia  inundatione  obruentur  (ad  verbum,  inundabuntur)  a  conspectu  eius,  et  conterentur,  atque  etiam  dux  foederis.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci