41:243
243
PRAELECTIONES
244
Sed
quoniam
non
erat
heroica
vel
regali
natura
praeditus,
sed
sordide
semper
adulatus
fuerat
Romanis,
et
insinuaverat
se
in
civium
gratiam
hoc
modo,
deinde
etiam
venerat
in
regnum
quasi
supplex:
ideo
vocat
eum
angelus
contemptum,
vel
probrosum.
Potest
tamen
alia
etiam
ratio
adduci
aeque
probabilis,
quod
scilicet
regnum
fraude
et
per
nefas
occupaverit
sublato
legitimo
haerede.
Relictus
enim
fuerat
successor
a
Seleuco,
quem
perfidus
hic
nebulo
fraudavit
iure
suo,
atque
ita
regnum
ad
se
fraudulenter
traxit.
Scimus
autem
quanti
faciat
Deus
vocationem
suam,
ne
quid
temere
sibi
rapere
audeant
homines,
quia
semper
videndum
est
quem
quisque
gradum
obtineat
mandato
Dei.
Quoniam
ergo
Antiochus
invasit
regnum
nullo
iure,
sed
depulso
haerede
legitimo,
coram
Deo
fuit
probrosus,
quia
non
regnavit
nisi
per
vim
et
tyrannidem
ex
una
parte,
deinde
per
dolum
et
per
obliquas
artes.
Non
tamen
dubito
quin
hic
perstringat
angelus
perversos
mores
Antiochi,
ubi
vocat
eum
Despectum,
quia
scilicet
nulla
fuit
in
eo
ingenuitas.
Postea
addit,
Non
deferent
ei
regni
honorem.
His
verbis
pronuntiat
non
fore
iustum
regem,
quia
non
creabitur
suffragiis
populi.
Diximus
Seleuci
filium
debuisse
absque
controversia
regnare.
Hic
autem
qui
debuerat
pupilli
et
nepotis
esse
tutor,
spoliavit
eum
sceleste
haereditate
paterna.
Ergo
angelus
pronuntiat
fore
potius
latronem,
quam
regem,
quia
regnum
occupabit,
neque
tamen
creabitur
suffragiis
populi.
Sequitur,
Et
veniet
in
pace,
et
apprehendet
regnum
in
blanditiis.
Explicatio
est
proximi
membri.
Quaeri
enim
poterat
qua
ratione
posset
regnum
eripere
nepoti
suo:
nempe,
inquit,
Veniet
in
pace,
hoc
est,
non
prae
se
feret
id
quod
agitabit
in
animo,
neque
palam
iactabit
se
esse
regem,
sed
obtendet
fallaciter
nomen
tutoris,
donec
possit
pupillum
illum
perdere.
Veniet
igitur
in
pace,
et
regnum
apprehendet
in
blanditiis.
Ita
videmus
quid
his
verbis
angelus
intelligat.
Caeterum,
quamvis
Daniel
haec
omnia
non
viderit,
neque
etiam
multi
ex
electo
populo,
tamen
quia
delibarunt
aliquid
ex
his
vaticiniis,
potuit
hoc
illis
sufficere,
ne
anxietas
obrueret
ipsorum
animos,
quia
colligere
licebat
Deum
loquutum
esse
per
os
angeli
sui,
et
experientia
docebat
verissimum
esse
quidquid
hic
comprehenditur,
etiam
si
multi
eventus
adhuc
essent
absconditi.
Sed
propositum
fuit
Deo
fulcire
piorum
animos,
usque
ad
Christi
adventum,
et
ita
tranquillos
retinere
in
maximis
turbis,
donec
agnoscerent
non
frustra
fuisse
promissum
redemptorem,
postquam
fuit
exhibitus,
quemadmodum
dicetur
in
fine
capitis.
Nunc
prosequar
verba.
22.
Et
brachia
inundatione
obruentur
(ad
verbum,
inundabuntur)
a
conspectu
eius,
et
conterentur,
atque
etiam
dux
foederis.
|